برای درد چشم؛ روایات بسیاری وارد شده است که پس از نماز صبح و نماز مغرب بخواند:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَجْعَلَ النُّورَ فِي بَصَرِي، وَالْبَصِيرَةَ فِي دِينِي، وَالْيَقِينَ فِي قَلْبِي، وَالْإِخْلاصَ فِي عَمَلِي، وَالسَّلامَةَ فِي نَفْسِي، وَالسَّعَةَ فِي رِزْقِي، وَالشُّكْرَ لَكَ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي.
خدایا از تو می‌خواهم به حق محمّد و خاندان محمّد بر تو، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و قرار دهی روشنی در چشمم و بینایی در دینم و یقین در قلبم و اخلاص در عملم و سلامت در وجودم و وسعت در روزی‌ام و سپاس گذاری‌ات، همواره، تا زنده‌ام داری.
بزنطی از یونس بن ظبیان روایت کرده: بر حضرت صادق (علیه‌السلام) وارد شدیم، آن حضرت را دیدیم به چشم‌درد سختی دچار شده، به اندازه‌ای که ما به خاطر آن جناب غمناک شدیم. روز دیگر که خدمت حضرت رسیدیم، چشم‌دردی نداشت، عرضه داشتیم: فدایت شویم چشمان خود را به چیزی معالجه فرمودید؟ فرمود: آری به چیزی که از جمله معالجات بود. گفتیم: چه بود؟ فرمود: به دعایی؛ پس ما آن دعا را نوشتیم و آن دعا این است:
أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِقُوَّةِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِنُورِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِجَلالِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِجَمالِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِبَهاءِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِجَمْعِ اللّٰهِ؛
پناه می‌برم به عزّت خدا و پناه می‌برم به قوّت خدا و پناه می‌برم به قدرت خدا و پناه می‌برم به نور خدا و پناه می‌برم به عظمت خدا و پناه می‌برم به جلال خدا و پناه می‌برم به جمال خدا و پناه می‌برم به زیبایی خدا و پناه می‌برم به جمع خدا؛
گفتیم: ای فرزند رسول خدا «جَمعُ الله» چیست؟ فرمود: «بِکُلِّ اللّٰهِ؛ به همه‌ی خدا»
وَأَعُوذُ بِعَفْوِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِغُفْرَانِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِرَسُولِ اللّٰهِ، وَأَعُوذُ بِالْأَئِمَّةِ.
و پناه می‌برم به گذشت خدا و پناه می‌برم به آمرزش خدا و پناه می‌برم به رسول خدا و پناه می‌برم به امامان.
و یک‌یک ایشان را نام برد. آنگاه گفت:
عَلَىٰ مَا تَشَاءُ مِنْ شَرِّ مَا أَجِدُ، اللّٰهُمَّ رَبَّ الْمُطِيعِينَ.
بر آنچه می‌خواهی، از شرّ اندوهی که می‌یابم، خدایا ای پروردگار مطیعان.
و هم برای درد چشم وارد شده: بر آن
«آیت‌الکرسی» بخواند، و خوب شدن آن را در دل بگیرد و اگر پیش از آن دست بر چشم نهد و بگوید:
اُعيذُ نُورَ بَصَرى بِنُورِاللَّهِ
الَّذى لايُطْفَأُ
پناه می‌دهم نور چشمم را به نور خدایی که خاموش نگردد.
وارد شده: براى ضعف بینایى سودمند است.
و برای ضعف چشم و شب‌کوری وارد شده: آیه نور
(آیه 35 سوره نور) را مکرّر در جامی بنویسد و با آب بشوید و آن را در شیشه قرار دهد و از آن با میل به چشم خود بکشد؛
و نیز روایت شده: هر که قرآن را از روی صفحات قرآن بخواند، از چشم خود بهره برد؛
و نیز روایت شده: هرکه هر روز بگوید:«
﴿فَجَعَلْنٰاهُ سَمِیعاً بَصِیراً﴾؛ پس او را شنوا و بینا قرار دادیم»، دیدگانش از آفات سالم بماند.
شیخ کفعمی فرموده: برای درد چشم و همه دردهای اعضا، توسّل جستن به حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام) به تجربه رسیده است.