و آن «پنج» دعاست:
اول:
از معاویة بن عمّار نقل‌شده: از امام صادق(علیه‌السلام) درخواست کردم تا برای رزق دعایی به من بیاموزد، آن حضرت این دعا را به من آموخت و من برای زیاد شدن رزق، چیزی بهتر از این ندیدم.
اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي مِنْ‌فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ، رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَيِّباً بَلاغاً لِلدُّنْيا وَالْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً، هَنِيئاً مَرِيئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ إِلّا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ، فَإِنَّكَ قُلْتَ:
﴿وَ سْئَلُوا اللّٰهَ مِنْ فَضْلِهِ﴾، فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ، وَمِنْ عَطِيَّتِكَ أَسْأَلُ، وَمِنْ يَدِكَ الْمَلْأَىٰ أَسْأَلُ.
خدایا نصیبم کن از احسان گسترده‌ات، حلال، پاکیزه، روزی فراخ، حلال، پاک، دلپذیر برای دنیا و آخرت، ریزان ریزان، گوارا، لذیذ، بدون زحمت و بدون منّت کشیدن از احدی از بندگانت، جز وسعتی از فضل واسعت، زیرا تو فرمودی: «از فضل خدا بخواهید»، پس از فضل تو می‌خواهم و از عطای تو درخواست می‌نمایم و از دست انباشته تو می‌طلبم.
دوم:
از امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده: به زید شحّام فرمود: برای درخواست روزی، در سجده نماز واجب بگو:
يَا خَيْرَ الْمَسْؤُولِينَ، وَيَا خَيْرَ الْمُعْطِينَ، ارْزُقْنِي وَارْزُقْ عِيَالِي مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ.
ای بهترین درخواست شده و ای بهترین عطا کننده، مرا و عیالم را از فضلت روزی بخش، به درستی که تو صاحب فضل بزرگ هستی.
سوم:
از ابو بصیر نقل شده: از حاجت خود به حضرت امام صادق(علیه‌السلام) شکایت کردم و از آن جناب خواستم، برای رزق دعایی به من بیاموزد، حضرت این دعا را به من آموخت؛ از زمانی که آن را خواندم دیگر محتاج نشدم.
فرمود: در نماز شب در حال سجده بگو:
يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ، وَيَا خَيْرَ مَسْؤُولٍ، وَيَا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطَىٰ، وَيَا خَيْرَ مُرْتَجىً، ارْزُقْنِي وَأَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ، وَسَبِّبْ لِي رِزْقاً مِنْ قِبَلِكَ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
ای بهترین خوانده‌شده و ای بهترین درخواست شده و ای وسعت بخش‌ترین کسی که عطا کرد و ای بهترین امید شده، روزی‌ام ده و بر من از روزی‌ات وسعت ده و سبب‌سازی کن برایم روزی را از سوی خودت، به درستی که تو بر هر کاری توانایی.
نویسنده گوید: شیخ طوسی در کتاب «مصباح» این دعا را در سجده آخر رکعت هشتم نافله شب ذکر فرموده.
چهارم:
روایت شده: رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) این دعا را برای طلب روزی آموزش داد:
يَا رَازِقَ الْمُقِلِّينَ، وَيَا رَاحِمَ الْمَساكِينِ، وَيَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، وَيَا ذَاالْقُوَّةِ الْمَتِينِ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ، وَارْزُقْنِي وَعافِنِي وَاكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي.
ای روزی دهنده نیازمندان و ای رحم کننده بر مسکینان و ای سرپرست مؤمنان و ای صاحب نیروی استوار، بر محمّد و اهل‌بیتش درود فرست، روزی‌ام ده و سلامتی کاملم بخش و مرا از آنچه به اندوه‌ام برده کفایت کن.
پنجم:
ابو بصیر این دعا را برای طلب روزی از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: و آن حضرت فرمود: این دعای علی بن الحسین(علیه‌السلام) است که خدا را به آن می‌خواند:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ حُسْنَ الْمَعِيشَةِ، مَعِيشَةً أَتَقَوَّىٰ بِهَا عَلَىٰ جَمِيعِ حَوَائِجِي، وَأَتَوَصَّلُ بِها فِي الْحَياةِ إِلَىٰ آخِرَتِي، مِنْ غَيْرِ أَنْ تُتْرِفَنِي فِيها فَأَطْغَىٰ، أَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَيَّ فَأَشْقىٰ، أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ، وَأَفْضِلْ عَلَيَّ مِنْ سَيْبِ فَضْلِكَ نِعْمَةً مِنْكَ سابِغَةً وَعَطاءً غَيْرَ مَمْنُونٍ، ثُمَّ لَاتَشْغَلْنِي عَنْ شُكْرِ نِعْمَتِكَ بِإِكْثارٍ مِنْها، تُلْهِينِي بَهْجَتُهُ، وَتَفْتِنُنِي زَهَراتُ زَهْوَتِهِ، وَلَا بِإِقْلالٍ عَلَيَّ مِنْها يَقْصُرُ بِعَمَلِي كَدُّهُ، وَيَمْلَأُ صَدْرِي هَمُّهُ، أَعْطِنِي مِنْ ذٰلِكَ يَا إِلٰهِي غِنىً عَنْ شِرَارِ خَلْقِكَ، وَبَلاغاً أَنالُ بِهِ رِضْوانَكَ، وَأَعُوذُ بِكَ يَا إِلٰهِي مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَشَرِّ مَا فِيها، وَ لَا تَجْعَلْ عَلَيَّ الدُّنْيا سِجْناً، وَلَا فِراقَها عَلَيَّ حُزْناً، أَخْرِجْنِي مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِيّاً عَنِّي، مَقْبُولاً فِيها عَمَلِي، إِلَىٰ دَارِ الْحَيَوانِ وَمَساكِنِ الْأَخْيَارِ، وَأَبْدِلْنِي بِالدُّنْيَا الْفانِيَةِ نَعِيمَ الدَّارِ الْباقِيَةِ؛
خدایا نیکی معیشت را از تو می‌خواهم، معیشتی که به آن بر همه خواسته‌هایم نیرو گیرم و به آن در زندگی به آخرتم برسم، بی‌آنکه در فراوانی نعمتم قرار دهی تا طغیان کنم، یا به آن بر من تنگ گیری تا بدبخت شوم، از روزی حلالت بر من فراخی ده و بر من از ریزش فضلت، از نزد خود نعمت کامل و عطای بی منّت عنایت کن و مرا به فراوانی آن، از شکر نعمتت غافل مکن که زیبایی‌اش سرگرمم سازد و خوش‌رنگی‌های شگفت‌انگیزش دلم را برباید و نه با کم دادنش به من که از زحمت در به دست آوردنش، عملم برای خدا ضعیف گردد و اندوهش سینه‌ام را پر کند، ای معبود من، از معیشت، آن اندازه به من عطا کن که بی‌نیازی از بندگان شرّیرت باشد و رساننده‌ای که به وسیله آن به خشنودی‌ات برسم، ای معبود من، از شرّ دنیا و آنچه در آن است به تو پناه می‌آورم، دنیا را بر من زندان و فراقش را بر من اندوه قرار مده، مرا از فتنه‌های آن، درحالی‌که از من راضی باشی و عملم در آن پذیرفته باشد، به سوی خانه زندگی ابدی و خانه‌های خوبان بیرون آور و دنیای فانی را برایم به نعمت خانه باقی تبدیل کن؛
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَزْلِها وَزِلْزالِها وَسَطَوَاتِ شَياطِينِها وَسَلاطِينِها، وَنَكالِها، وَمِنْ بَغْيِ مَنْ بَغَىٰ عَلَيَّ فِيها . اللّٰهُمَّ مَنْ كادَنِي فَكِدْهُ، وَمَنْ أَرادَنِي فَأَرِدْهُ، وَفُلَّ عَنِّي حَدَّ مَنْ نَصَبَ لِي حَدَّهُ، وَأَطْفِئ عَنِّي نارَ مَنْ شَبَّ لِي وَقُودَهُ، وَاكْفِنِي مَكْرَ الْمَكَرَةِ، وَافْقَأْ عَنِّي عُيُونَ الْكَفَرَةِ، وَاكْفِنِي هَمَّ مَنْ أَدْخَلَ عَلَيَّ هَمَّهُ، وَادْفَعْ عَنِّي شَرَّ الْحَسَدَةِ، وَاعْصِمْنِي مِنْ ذٰلِكَ بِالسَّكِينَةِ، وَأَلْبِسْنِي دِرْعَكَ الْحَصِينَةَ، وَأَحْيِنِي فِي سِتْرِكَ الْوَاقِي، وَأَصْلِحْ لِي حالِي، وَصَدِّقْ قَوْلِي بِفِعالِي، وَبَارِكْ لِي فِي أَهْلِي وَمٰالي.
خدایا از سختی و لرزش‌هایش و از یورش‌های شیاطین و سلاطین و از عذابش و تجاوز هرکه در آن بر من تجاوز کند به تو پناه می‌آورم.
خدایا هرکه بر ضد من نقشه کشید، تو بر ضد او نقش بکش و هرکه نسبت به من قصد بد دارد، تو نسبت به او قصد بد کن و تیزی اسلحه کسی که تیزی اسلحه‌اش را برای من قرار داد، کند کن و آتش کسی که هیزمش را بر ضد من افروخته، خاموش نما و فریب فریبکاران را از من کفایت کن و دیده کافران را از من کور کن و اندوه کسی که اندوهش را بر من وارد نموده کفایت کن و شرّ حسودان را از من برطرف نما و مرا از این‌ها با آرامش حفظ کن و زره محکمت را به من بپوشان و در پوشش نگهداری‌ات زنده‌ام بدار و حالم را اصلاح کن و گفتارم را به کردارم راست آر و به من در خاندان و دارایی‌ام برکت ده.
نویسنده گوید: در باب دوم، در مقام بیان نمازها، «نمازهایی برای زیادشدن روزی» ذکر شده که می‌توانید مراجعه کنید.