و شیخ شهید(رحمه‌الله) در کتاب «ذکرى» فرموده: ازجمله استخاره‌ها، استخاره به عدد است و این در روزگار گذشته، پیش از زمان سید کبیر عابد رضی الدین محمّد بن محمّد الآوی الحسینی، مجاور مشهد غروی مشهور نبوده و ما روایت می‌کنیم این استخاره را با جمیع مرویات او از جماعتی از مشایخ خودمان، از شیخ کبیر فاضل جمال الدّین بن المطّهر از والدش از سید رضی الدین مذکور، از حضرت صاحب‌الامر(علیه الصّلوة و السّلام):
می‌خوانی
«فاتحه» را ده مرتبه و کمترینش سه مرتبه و کمتر از آن یک‌مرتبه، سپس می‌خوانی سوره
«قدر» را ده مرتبه، سپس این دعا را سه مرتبه می‌خوانی:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ لِعِلْمِكَ بِعاقِبَةِ الْأُمُورِ، وَأَسْتَشِيرُكَ لِحُسْنِ ظَنِّي بِكَ فِي الْمَأْمُولِ وَالْمَحْذُورِ . اللّٰهُمَّ إِنْ كانَ الْأَمْرُ الْفُلانِيّ مِمَّا قَدْ نِيطَتْ بِالْبَرَكَةِ أَعْجازُهُ وَبَوادِيهِ، وَحُفَّتْ بِالْكَرامَةِ أَيَّامُهُ وَلَيالِيهِ، فَخِرْ لِي اللّٰهُمَّ فِيهِ خِيَرَةً تَرُدُّ شَمُوسَهُ ذَلُولاً، وَتَقْعَضُ أَيَّامَهُ سُرُوراً . اللّٰهُمَّ إِمَّا أَمْرٌ فَأَئْتَمِرُ وَ إِمَّا نَهْيٌ فَأَنْتَهِي . اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِرَحْمَتِكَ خِيَرَةً فِي عافِيَةٍ .
خدایا من از تو درخواست خیر می‌کنم، برای آگاهی‌ات به عاقبت کارها و با تو مشورت می‌کنم برای خوش‌گمانی‌ام به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است، خدایا اگر کار فلانی از آن‌هایی است که آغاز و انجامش به برکت بسته شده و روزها و شب‌هایش به کرامت پیچیده گشته، پس برایم اختیار کن، خدایا در آن خیری باشد که سختی‌اش را سهل و نرم کنی و روزهایش را به شادمانی بازگردانی، خدایا اگر دستور است انجامش دهم؛ اگر نهی است، خودداری نمایم؛ خدایا به رحمتت خیرجویی می‌کنم، خیری در عافیت.
پس یک قبضه از تسبیح را می‌گیری و حاجت خود را نیت می‌کنی، اگر عدد آن قبضه جفت است پس آن «اِفعل» است یعنی انجام بده و اگر طاق است «لا تفعل» است یعنی انجام نده یا به‌عکس یعنی طاق خوب است و جفت بد و این بسته به‌قصد استخاره کننده دارد.
فقیر گوید: تَقعَضُ [در متن عربی دعای استخاره] به ضاد معجمه یعنی تَرُدُّ و تَعْطُفُ (بازگرداندن)؛ و ما در
«باب نمازها»، استخاره «ذات الرّقاع» و بعضی از «اقسام استخاره» و «ساعات آن» را ذکر کردیم، به آنجا رجوع شود.