و چون از دنیا رفت، چشمانش را فرو خوابانند و دست‌هایش را بکشند و دهانش را بر هم گذارند و ساق‌هایش را بکشند و چانه‌اش را ببندند و شروع در تحصیل کفن او کنند؛
و کفن واجب سه پارچه است: لنگ، پیراهن و سرتاسری و مستحبّ است بر این پارچه‌ها «حِبره‌ی یَمنیّه» اضافه شود و آن جامه ایست
که از یمن می‌آورند، یا پارچه‌ای دیگر و پارچه پنجمی زیاد کنند که با آن ران‌های میت را بپیچند و عـلاوه بر این‌ها مستحبّ است برای او عمامه قرار دهند.
پس مقداری از کافور که آتش به آن نرسیده باشد، تهیه کنند و بهتر است به وزن سیزده درهم و ثلث و کمتر از آن چهار مثقال و اقلّ یک درهم باشد و اگر دشوار باشد هراندازه ممکن است تهیه کنند؛
و سزاوار است بر تمام کفن‌ها، یعنی بر هر پارچه از آن بنویسند:
فُلانٌ يَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّٰهِ، وَأَنَّ عَلِيّاً أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ (و یک یک امامان را ذکر کند سپس نوشته را به این جمله ادامه دهد) أَئِمَّتُهُ أَئِمَّةُ الْهُدَى الْأَبْرارُ.
فلانی گواهی دهد که معبودی نیست جز خدای یگانه که شریک ندارد و به اینکه محمّد رسول خدا است و علی، امیرالمؤمنان است و امامان از فرزندانش (و یک‌یک امامان را ذکر کند سپس نوشته را به این جمله ادامه دهد) امامان او و پیشوایان هدایت و نیکان هستند.
و این را با تربت امام حسین(علیه‌السلام) یا به انگشت بنویسند و به سیاهی نوشته نشود.