کلینی به سند معتبر از حضرت باقر(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکه پس از نماز واجب، پیش از آن‌که پاهای خود را بگرداند «سه مرتبه» این دعا را بخواند خدا گناهان او را بیامرزد هرچند درکثرت مانند کف دریا باشند.
أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ ذُو الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ وَأَ تُوبُ إِلَيْهِ .
آمرزش می‌طلبم از خدا که معبودی جز او نیست، زنده و به خود پاینده و صاحب بزرگی و رأفت و محبت است و به سوی او باز می‌گردم.
و در روایت دیگر واردشده: هرکه این استغفار را هر روز بخواند حق‌تعالی چهل گناه کبیره او را بیامرزد.
کلینی به سند معتبر از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: این دعا را پس از هر نماز ترک نکن:
أُعِيذُ نَفْسِي وَما رَزَقَنِي رَبِّي بِاللّٰهِ الْواحِدِ الصَّمَدِ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، وَأُعِيذُ نَفْسِي وَمَا رَزَقَنِي رَبِّي بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ وَمِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ، وَأُعِيذُ نَفْسِي وَمَا رَزَقَنِي رَبِّي بِرَبِّ النَّاسِ مَلِكِ النَّاسِ إِلٰهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ .
خودم را و آنچه پروردگارم روزی‌ام نموده پناه می‌دهم به خدای یگانه بی‌نیاز که نزاده و زاده نشده است و احدی همتای او نبوده و خودم را و آنچه پروردگارم روزی‌ام نموده پناه می‌دهم به پروردگار سپیده از گزند هرچه آفرید و از گزند شب تیره زمانی که تاریکی‌اش درآید و از شرّ دمندگان در گره‌ها و از شر حسود هنگامی که حسد ورزد، خود را و آنچه پروردگارم روزی‌ام نموده پناه می‌دهم به پروردگار آدمیان، فرمانده آدمیان، معبود آدمیان، از گزند وسوسه‌گر پنهان‌کار که وسوسه می‌کند در سینه‌های مردم از جنّ و آدمی.
شیخ کلینی به سند معتبر از علی‌بن‌مهزیار روایت کرده محمدبن‌ابراهیم به حضرت هادی(علیه‌السلام) نوشت: ای سید من اگر مصلحت می‌دانی دعایی به من بیاموز که بعد از هر نماز بخوانم تا حق‌تعالی به سبب آن خیر دنیا و آخرت را برای من گرد آورد. آن حضرت در پاسخ او نوشت بگو:
أَعُوْذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَعِزَّتِكَ الَّتِي لَاتُرَامُ وَقُدْرَتِكَ الَّتِي لَايَمْتَنِعُ مِنْها شَيْءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ وَمِنْ شَرِّ الْأَوْجاعِ كُلِّها .
پناه می‌آورم به جلوه بزرگوارت و توانمندی‌ات که نسبت به آن سوءقصد نشود و قدرتت که چیزی از آن امتناع نورزد، از شر دنیا و آخرت و از شرّ همه دردها.
و در بعضى از روایات این دنباله را دارد:
وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ .
و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ.
کلینی و ابن‌بابویه به سندهای صحیح و غیر صحیح از حضرت باقر(علیه‌السلام) و صادق(علیه‌السلام) روایت کرده‌اند: کمتر چیزی که تو را پس از نماز واجب از دعا کافی و بس است این است که بگویی:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ . اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عَافِيَتَكَ فِي أُمُورِي كُلِّها وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْيِ الدُّنْيا وَعَذابِ الْآخِرَةِ .
خدایا از تو می‌خواهم از هر چیزی که دانشت آن را فرا گرفته و پناه می‌آورم به تو از هر شرّی که دانشت آن را فرا گرفته است، خدایا سلامتی کامل را در همه امورم از تو می‌خواهم و به تو پناه می‌آورم از خواری دنیا و عذاب آخرت.
و در روایت ابن‌بابویه است:
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ ...
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمد، خدایا از تو می‌خواهم...
تا آخر دعا.
مستحبّ است نمازگزار چون از نماز فارغ شود بگوید:
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَأَجِرْنِي مِنَ النَّارِ وَأَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ وَزَوِّجْنِي الْحُوْرَ الْعِينَ .
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و مرا از آتش امان ده و وارد بهشت کن و حورالعین را به همسری‌ام درآور.
چنان‌که در حدیث معتبر از حضرت امیرمؤمنان(علیه‌السلام) روایت‌شده است: بنده باید از نماز فارغ نشود تا از خداوند بهشت را بخواهد و از دوزخ به او پناه برد و نیز بخواهد که حورالعین را به همسری او درآورد.