- المجادلة - جزء بيست و هشتم - سوره مجادلة

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْوَىٰ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَىٰ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كَانُوا ۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ٧ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَىٰ ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ ۚ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا ۖ فَبِئْسَ الْمَصِيرُ ٨ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ٩ إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ١٠ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَإِذَا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ١١

[ای انسان!] آیا ندانسته‌ای که خداوند آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است می‌داند، هیچ گفت‌وگوی محرمانه‌ای میان سه نفر نیست مگر آن‌که او چهارمی آنان است، و نه میان پنج نفر مگر آن‌که او ششمی آنان است، و نه کمتر از آن و نه بیشتر مگر آن‌که او هرجا که باشند با آنان است، سپس روز قیامت ایشان را به اعمالی که انجام داده‌اند آگاه می‌کند؛ زیرا خداوند به هرچیزی داناست‌ (٧) آیا کسانی را که از گفت‌وگوی محرمانه نهی شده بودند ندیدی، که باز به آنچه از آن نهی شده بودند برمی‌گردند! و با یکدیگر دربارۀ ارتکاب گناه [چون شراب‌خواری، هوس‌بازی، شهوت‌رانی]،تجاوز [به حقوق مردم] و سرپیچی از [دستورهای] پیامبر گفت‌وگوی محرمانه می‌کنند؟ چون نزد تو آیند از روی مکر و حیله آن‌گونه درودت می‌گویند که خداوند به آن صورت به تو درود نگفته، و در دلشان می‌گویند: [اگر خبری هست] چرا خداوند ما را در برابر آنچه می‌گوییم عذاب نمی‌کند؟! دوزخ برای آنان بس است، در آن وارد می‌شوند [و می‌سوزند]، و [دوزخ] عاقبت بدی است‌ (٨) ای مؤمنان! هنگامی که با یکدیگر گفت‌وگوی محرمانه می‌کنید، برای [ارتکاب] گناه و تجاوز [به حقوق مردم] و سرپیچی از [دستورهای] پیامبر گفت‌وگوی محرمانه نکنید! بلکه بر پایۀ [تشویق یکدیگر به] نیکی و سفارش به تقوا گفت‌وگوی محرمانه داشته باشید، و از خداوندی که به پیشگاه او محشور می‌شوید پروا کنید‌! (٩) جز این نیست که گفت‌وگوی محرمانه [دربارۀ گناه و تجاوز و سرپیچی از دستورهای پیامبر] محصول [القائات] شیطان است تا مؤمنان را ناراحت و اندوهگین کند، درحالی‌که جز به مشیت خدا نمی‌تواند هیچ زیانی به آنان برساند، پس مؤمنان فقط باید بر خدا توکل کنند‌ (١٠) ای مؤمنان! هنگامی که به شما گویند در مجالس [برای حضور دیگر برادرانتان] جا باز کنید، پس [با رغبت و شوق جا] باز کنید تا خداوند به شما [در دنیا و آخرت] گشایش دهد، و چون به شما گویند برخیزید [و جای خود را به برادران مؤمنتان واگذارید] بی‌درنگ برخیزید تا خداوند مؤمنان از شما را به درجه‌ای، و دانشمندانتان را به درجاتی رفعت دهد، خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است‌ (١١)