شماره سوره 41 نام سوره فصلت تعداد آيات 54 مکي به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی حاء، میم (١) [این کتابی است که] از سوی خداوند رحمان و رحیم فرستاده شده [است] (٢) کتابی است که آیاتش به روشنی بیان شده، و برای مردمی که دانایند به زبانی گویا و روشن است (٣) درحالیکه بشارترسان و هشداردهنده است، ولی بیشتر مردم [که در غفلتاند از این دریای معارف] رویگردانند، و [از این رو با گوشِ قبول] نمیشنوند (٤) گفتند: دلهای ما از [درک] حقایقی که ما را به آن دعوت میکنی در حجابهای سختی است، و در گوشهایمان سنگینی است، و میان ما و تو حائلی در کار است، پس تو به کار خود بپرداز، ما هم به کار خود میپردازیم [تا معلوم شود پیروزی نصیب کیست]! (٥) بگو: من [از نظر ظاهرِ آفرینش] بشری مانند شمایم، [نه از جنسِ دیگر که آیاتِ کتابم و سخنم را درک نکنید،] به من وحی میشود که: معبود شما فقط خداوندِ یکتاست، پس مستقیم [و بدون انحراف] بهسوی او رویآورید! و از وی آمرزش بخواهید! وای بر مشرکان [از عذاب دنیا و آخرت]! (٦) همآنان که [به نیازمندان و بیچارگان] زکات نمیدهند، و منکر آخرتند (٧) یقیناً مؤمنانی که کارهای شایسته انجام دادهاند، برای آنان پاداشی پایانناپذیر است (٨) بگو: آیا شما به کسی که زمین را در دو روز آفرید کفر میورزید، و برای او همتایانی [که اختیار چیزی را ندارند] قرار میدهید؟! [فقط] پروردگار جهانیان [آفرینندۀ زمین] است (٩) روی زمین کوههایی استوار [و لنگرآسا] پدید آورد و در آن خیر فراوانی قرار داد، و مواد خوراکی آن را [برای روزیخوارانش] به مدت چهار فصل اندازهگیری کرد که برای [همۀ] خواهندگان [برابر با نیازشان] یکسان است (١٠) آنگاه به [آفریدن] آسمان پرداخت درحالیکه [مادّۀ اولیهاش] بهصورت [تودههایی از] دود بود، پس به آن و به زمین فرمان داد: خواه یا ناخواه [به وجود] آیید! آن دو گفتند: مطیعانه [بهسوی عرصۀ وجود] آمدیم (١١) « 477 »