آن نعمتها[ی مادی] که همواره از آن بهرهمند بودند [عذاب را] از آنان برطرف نمیکند
(٢٠٧)
هیچ شهری را هلاک نکردیم مگر آنکه هشداردهندگانی داشت
(٢٠٨)
برای اینکه [از خواب غفلت] بیدار شوند، و ما هرگز ستمکار نبودهایم [که مردمی را بدون فرستادن پیامبر هلاک کنیم]
(٢٠٩)
قرآن را [آنگونه که خیالبافانِ منحرف و کافر میگویند] شیاطین نازل نکردهاند
(٢١٠)
و [نزول قرآن] سزاوار آنان نیست، و قدرت [نازلکردنِ چنین کتابی را] ندارند
(٢١١)
بیتردید آنان از شنیدن [وحی الهی و اخبار ملکوتی] برکنار مانده [و محروم]ند
(٢١٢)
پس [با توجه به نزول قرآن که بیانکنندۀ توحید است،] با خداوند معبود دیگری را [به عنوان شریک در ربوبیت و قدرت او] عبادت مکن! که [دراینصورت] از عذابشدگان خواهی بود
(٢١٣)
و خویشان نزدیکت را [از فرجام شومِ شرک و ستم و خیانت به مردم] هشدار ده!
(٢١٤)
و مؤمنانی را که از تو پیروی میکنند مورد محبت و فروتنی قرار ده!
(٢١٥)
چنانچه از تو نافرمانی کردند بگو: من از آنچه انجام میدهید بیزارم
(٢١٦)
و بر خدای توانای شکستناپذیرِ مهربان توکل کن!
(٢١٧)
هماو که تو را چون [به عبادت] برمیخیزی میبیند
(٢١٨)
و حرکتت را در بین سجدهکنندگان [شاهد است]
(٢١٩)
یقیناً او شنوا و داناست
(٢٢٠)
آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسانی نازل میشوند؟
(٢٢١)
بر هر دروغپردازِ گنهپیشهای نازل میگردند
(٢٢٢)
[که آنان هم] هرچه [از شیاطین] میشنوند [به دیگران] القا میکنند، و بیشترشان دروغگویند
(٢٢٣)
و از شاعرانِ [خیالپرداز و یاوهسرا]، منحرفان پیروی میکنند
(٢٢٤)
آیا ندانستهای که آنان در هر وادی [بیحاصل و بیهدفی] سرگردانند؟
(٢٢٥)
و مطالبی میگویند که خود به آن عمل نمیکنند؟
(٢٢٦)
مگر شاعرانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده، و خدا را بسیار یاد نموده [و قلباً مورد توجه قرار دادند]، و پس از آنکه [از طرف شاعرانِ مشرکِ خیالپرداز] مورد [هجو و] ستم قرار گرفتند، [با به نظمکشیدنِ معارف الهی] به دفاع [از خود] برخاستند، بهزودی آنانکه ستم کردند خواهند دانست به چه بازگشتگاهی باز خواهند گشت
(٢٢٧)