جز این نیست که مؤمنان آنانند که به خدا و پیامبرش ایمان دارند، و چون برای کار مهمی حضور پیامبر باشند بیاجازۀ او [از نزدش] نمیروند، بهراستی کسانی که [برای رفتن] از تو اجازه میگیرند آنان به خدا و رسولش مؤمنند، هنگامی که برای برخی کارهایشان از تو اجازه میخواهند به هرکدام که خواستی اجازه بده! و برای آنان از خداوند آمرزش بخواه! که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است
(٦٢)
دعوت پیامبر را بهخاطر حضورتان در محضرش [برای کارهای مهم و امور اجتماعی] مانند دعوت [خودتان] از یکدیگر قرار ندهید [؛ زیرا پاسخ به دعوت او بر شما واجب است]، خداوند کسانی از شما را که با پنهانشدن [پشت سر دیگران]، [از نزد پیامبر] بیرون میروند میشناسد، پس باید کسانی که نسبت به فرمانش مخالفت میکنند از اینکه بلایی [در دنیا] یا عذابی دردناک [در آخرت] به آنان برسد برحذر باشند
(٦٣)
آگاه باشید! که آنچه در آسمانها و زمین است فقط در سیطرۀ مالکیت و فرمانروایی خداست، مسلّماً آنچه را که شما [از حالات، نیات و اعمال] بر آن هستید میداند، و به روزی که برای حسابرسی بهسوی او بازشان میگردانند و آنان را به آنچه انجام دادهاند خبر میدهد، آگاه است و خداوند به هرچیزی داناست
(٦٤)
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
خجسته و پُرخیر است آن که تدریجاً فرقان را [که جداکنندۀ حق از باطل است] بر بندهاش نازل کرد تا برای جهانیان هشداردهنده باشد
(١)
[هم] او که مالکیت و فرمانروایی آسمانها و زمین فقط در سیطرۀ اوست، و [برای خود] فرزندی انتخاب نکرده است، و در فرمانروایی شریکی ندارد، و هرچیزی را آفریده و برای آن اندازه قرار داده؛ اندازهای درست و دقیق،
(٢)