لطفا منتظر باشید
المائدة 
سوره انعام 
الاعراف 
بسم‌الله
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ١ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ۖ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ ٢ وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ ٣ وَمَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ٤ فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ٥ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِمْ مِدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ٦ وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ ٧ وَقَالُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنْزَلْنَا مَلَكًا لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنْظَرُونَ ٨
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید، و تاریکی‌ها و روشنی را پدید آورد. [با این نشانه‌ها که شاهد بر یکتایی و ربوبیت اوست] باز کافران برای پروردگارشان [معبودهای باطل و بُت‌های بی‌هویت را] شریک و همتا قرار می‌دهند‌ (١) اوست که شما را از گِلی ناچیز آفرید، آن‌گاه [برای زندگی شما در زمین] مدتی معین مقرر کرد، و مدتِ غیر قابل تغییر نزد اوست، [شگفتا! که] باز شما [در یکتایی و ربوبیت او] شک می‌کنید‌! (٢) اوست که در آسمان‌ها و زمین معبود یکتاست، نهان و آشکار شما را می‌داند، و به آنچه [از خیر و شرّ] به دست می‌آورید داناست‌ (٣) هیچ آیه و معجزه‌ای از آیات و معجزات پروردگارشان برای آنان نیامد مگر آن‌که از آن روی‌گردانند‌ (٤) آنان حق را هنگامی که به‌سویشان آمد منکر شدند، پس به‌زودی [ظهور و تحقق] اخباری که همواره به مسخره می‌گرفتند به آنان می‌رسد‌ (٥) آیا ندانسته‌اند که پیش از اینان چه‌بسیار از امت‌ها را نابود کردیم، [امت‌هایی که] به آنان در پهنۀ زمین نعمت‌ها و امکاناتی دادیم که به شما نداده‌ایم، و باران‌های پی‌درپی و پُرریزش برای آنان فرستادیم، و نهرهایی از زیر پایشان جاری ساختیم، [ولی شدیداً ناسپاسی کردند،] در نتیجه همه را به کیفر گناهانشان نابود کردیم، و پس از آنان امت‌های دیگری را پدید آوردیم‌ (٦) اگر ما نوشته‌ای را بر صفحه‌ای [برای هدایت اینان] بر تو نازل می‌کردیم که آن را با دست‌های خود لمس می‌کردند باز کافرانِ [متکبّرِ لجوج] می‌گفتند: این جز سِحری آشکار نیست! (٧) گفتند: چرا فرشته‌ای [که ما او را با چشم خود ببینیم] بر او نازل نشده است؟ اگر فرشته‌ای [که او را ببینند] می‌فرستادیم کار [نابودی این بهانه‌جویان] تمام می‌شد، و لحظه‌ای [برای توبه و اصلاح] مهلتشان نمی‌دادند‌ (٨)