- المزمل - جزء بيست و نهم - سوره مزمل

يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ ١ قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا ٢ نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا ٣ أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا ٤ إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا ٥ إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا ٦ إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا ٧ وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا ٨ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا ٩ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا ١٠ وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا ١١ إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا ١٢ وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا ١٣ يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا ١٤ إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ رَسُولًا ١٥ فَعَصَىٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا ١٦ فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا ١٧ السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ ۚ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا ١٨ إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا ١٩

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

ای جامه بر خود پیچیده! (١) همة شب‌ها را جز شب‌های اندکی که در طول سال برایت میسر نیست [بخاطر نافلة شب] برخیز! (٢) نصف همۀ ساعات شب را به عبادت اختصاص ده! یا اندکی از نصف کم کن! (٣) یا [مقداری] بر نصف بیفزای! و قرآن را آرام و شمرده بخوان! (٤) یقیناً ما سخنی سنگین [چون قرآن و همۀ مفاهیمش] را به تو القاء خواهیم کرد‌ (٥) [آری شب را به عبادت قیام کن!] مسلّماً شب‌خیزی [برای تهجّد] استوارتر، و از جهت سخن‌[گفتن با خداوند] پایدارتر است‌ (٦) همانا تو را در روز تلاشی طولانی‌تر است، [پس ساعات شب برای عبادت فرصتی بهتر می‌باشد]‌ (٧) نام پروردگارت را [همراه با توجهِ قلبی] یاد کن! و [با انقطاعِ کامل از دیگران] همۀ وجودت را [با عبادتِ خالصانه] به‌سوی او بدار‌! (٨) همان‌که پروردگار مشرق و مغرب است و هیچ معبودی جز او نیست، پس او را کارساز خود انتخاب کن‌! (٩) و نسبت به آنچه بر ضد تو می‌گویند شکیبا باش! و از آنان به شیوه‌ای پسندیده دوری کن!‌ (١٠) مرا با منکرانِ توانگر [و رفاه‌طلب] واگذار! و به آنان اندکی مهلت ده! (١١) بی‌تردید نزد ما [به کیفر اعمالشان] زنجیرهای گران و آتشی شعله‌ور است (١٢) و نیز غذایی گلوگیر و عذابی دردناک (١٣) در روزی که زمین و کوه‌ها به لرزه درآیند، و کوه‌ها به‌صورت توده‌هایی از شن روان گردند‌ (١٤) ما پیامبری که گواه بر [همۀ اعمال و حرکات] شماست به‌سویتان فرستادیم، همان‌گونه که به‌سوی فرعون رسولی گسیل داشتیم (١٥) ولی فرعون از آن رسول نافرمانی کرد، در نتیجه او را به عذابی سخت و سنگین دچار ساختیم (١٦) اگر [امروز] منکر [حقایق] شوید پس چگونه خود را از [عذابِ] روزی که کودکان را پیر می‌کند حفظ می‌کنید؟! (١٧) آسمان به‌ سبب شدت کوبندگی آن [روز] می‌شکافد، همانا وعدۀ خدا شدنی است‌ (١٨) به‌راستی این قرآن مایۀ تذکر و بیداری است، پس هرکس[خواهان سعادت دنیا و آخرت است با عمل به قرآن] راهی به‌سوی پروردگارش انتخاب کند (١٩)