لطفا منتظر باشید
البلد 
سوره شمس  سوره ليل 
الضحى 
بسم‌الله
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ١ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ٢ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ٣ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ٤ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ٥ وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ٦ وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ٧ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ٨ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ٩ وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ١٠ كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ١١ إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ١٢ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ١٣ فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ١٤ وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ١٥
بسم‌الله
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ ١ وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ٢ وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ ٣ إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ ٤ فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ ٥ وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ ٦ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ ٧ وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ ٨ وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ ٩ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ ١٠ وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ ١١ إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ ١٢ وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ ١٣ فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ ١٤
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
سوگند به خورشید، و نورش! چون بتابد (١) و به ماه! چون به دنبالش برآید (٢) و به روز! چون خورشید را جلوه‌گر می‌کند (٣) و به شب! وقتی که تاریکی‌اش زمین را می‌پوشاند (٤) و به آسمان و کسی که آن را بنا کرد! (٥) و به زمین، و کسی که آن را گسترش داد! (٦) و به نفْس آدمی و کسی که آن را درست و معتدل ساخت! (٧) پس زشت‌کاری و طریقۀ خودنگهداری از آن را به نفْس شناساند (٨) به‌راستی کسی که نفْس را [از زشت‌کاری] پاک کرد [تا به رشد لایقش برسد]، [بر موانع راه سعادت] پیروز شد (٩) و کسی که آن را [به زشت‌کاری] آلود بی‌گمان [از رشد و کمال و رحمت حق] محروم شد (١٠) ثمودیان به سبب طغیانشان [پیامبرشان را] انکار کردند (١١) اوج طغیانشان زمانی بود که بدبخت‌ترینِ آن‌ها [برای پی‌کردنِ ناقه] تحریک شد (١٢) پس فرستادۀ خداوند به آنان گفت: از حمله به ناقۀ خدا، و منع‌کردنش از خوردنِ آب بپرهیزید (١٣) ولی او را تکذیب کردند، و تذکرش را به هیچ انگاشتند و ناقه را پی کردند، در نتیجه پروردگارشان آنان را به کیفر گناهشان به عذابی فراگیر دچار ساخت، و همۀ [ثمودیان و دیارشان] را با خاک یکسان کرد (١٤) و از سرانجام این کار [برای هیچکس و هیچ ملتی] پروایی ندارد‌ (١٥)
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
سوگند به شب! آن‌گاه که [تاریکی‌اش] می‌پوشاند (١) و به روز! هنگامی که جلوه‌گر می‌شود (٢) و به آن که [جنس] نر و ماده را آفرید! (٣) که تلاشتان گوناگون است (٤) اما کسی که [از ثروتش در راه خدا] بخشش کرد، و خود را [از ثروت‌اندوزی و بخل] نگه داشت (٥) و نیکوترین [پاداشِ حق] را باور کرد (٦) پس او را برای [حرکت در] آسان‌ترین راه [که صراط مستقیم است] آماده می‌کنیم (٧) اما کسی که [از هزینه‌کردنِ ثروت] بخل ورزید، و [نسبت به نیکوترین پاداشِ حق] احساس بی‌نیازی کرد (٨) و بلکه نیکوترین [پاداش] را انکار کرد (٩) پس او را برای راهی سخت [که مسیر دوزخ است] آماده می‌سازیم (١٠) و چون در [چاهِ سقوط] و هلاکت افتد ثروتش چیزی [از عذاب] را از او برطرف نمی‌کند (١١) همانا هدایتگری [در مورد خیر و شرّ، و فرجام هر دو] فقط بر عهدۀ ماست (١٢) و هرآینه دنیا و آخرت [نیز] در سیطرۀ مالکیت ما می‌باشد (١٣) در نتیجه شما را از آتشی که زبانه می‌کشد هشدار می‌دهم (١٤)