لطفا منتظر باشید
المائدة 
سوره انعام 
الاعراف 
ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ١٠٢ لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ١٠٣ قَدْ جَاءَكُمْ بَصَائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ ١٠٤ وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَلِيَقُولُوا دَرَسْتَ وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ١٠٥ اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ١٠٦ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ ١٠٧ وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ١٠٨ وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَتْهُمْ آيَةٌ لَيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِنْدَ اللَّهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ ١٠٩ وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ١١٠
این است خداوند، پروردگار شما که جز او هیچ معبودی وجود ندارد، آفرینندۀ همه‌چیز است؛ [بنابراین فقط] او را بپرستید، و او کارساز و مدبّر همۀ موجودات [جهان هستی] است‌ (١٠٢) چشم‌ها او را درنمی‌یابند، و او چشم‌ها را درمی‌یابد، او دقیق و ریزنگر و آگاه است‌ (١٠٣) برای شما از سوی پروردگارتان دلایلی روشن آمده، هرکه [با تکیه بر آن دلایل به حقایق غیبی و شهودی] بینا شود به سود خود اوست، و هرکه [با جدازیستن از آن دلایل] در کوردلی بماند به زیان خود اوست، من [در هیچ کاری] نگهبان شما نیستم [؛ وظیفه‌ام فقط رساندن پیام خداست‌] (١٠٤) ما این‌گونه، آیات را به‌صورت‌های گوناگون بیان می‌کنیم، [بگذار منکران، تو را متهم کنند] و بگویند: [این آیات را] از دیگران فراگرفته‌ای [و بدین‌سان در گمراهی بمانند]، ولی ما می‌خواهیم آن را برای گروهی که دانایند روشن سازیم‌ (١٠٥) آنچه را از سوی پروردگارت به تو وحی شده پیروی کن! هیچ معبودی جز او نیست، و از مشرکان رویگردان باش‌! (١٠٦) اگر خدا می‌خواست آنان مشرک نمی‌شدند، [خواستِ حق، آزادی انسان در انتخاب است نه اجبار،] ما تو را نه اختیاردارِ آنان قرار داده‌ایم و نه کارگزارشان [تا آنکه به اجبار هدایتشان کنی]‌ (١٠٧) معبودانی را که کافران به‌جای خداوند می‌پرستند دشنام ندهید! که آنان هم از روی دشمنی و نادانی، خدا را دشنام خواهند داد، ما این‌گونه برای هر امتی عملشان را در نظرشان آراستیم، [لذا عقاید و اعمالشان را هرچند باطل باشد محترم می‌شمارند، و جا ندارد از طرف شما به معبودانشان دشنام بشنوند،] نهایتاً بازگشت [همۀ] آنان به‌سوی پروردگارشان خواهد بود، و آنان را به اعمالی که همواره انجام می‌دادند آگاه می‌کند‌ (١٠٨) با شدیدترین سوگندهایشان به خداوند سوگند خوردند که اگر معجزۀ [دلخواهشان] برای آنان بیاید مسلّماً به آن مؤمن می‌شوند، بگو: معجزات فقط در اختیار خداست، [نه به دلخواه شما. ای مؤمنان!] شما چه می‌دانید [مطلب چیست؟] مطلب این است که اگر [معجزۀ دلخواهشان هم] بیاید ایمان نمی‌آورند! (١٠٩) دل‌ها و دیدگانشان را [که ابزار درک و فهم است به کیفر عنادشان] واژگون می‌کنیم [تا با آمدن معجزۀ دلخواهشان هم ایمان نیاورند]، همان‌گونه که نخستین‌بار به قرآن ایمان نیاوردند، و در تجاوزشان رهایشان می‌کنیم که پیوسته سرگردان بمانند‌ (١١٠)