به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
بهراستی مؤمنان [بر موانع راه سعادت] پیروز شدند
(١)
همآنان که در نمازشان [با حضور قلب و] فروتناند
(٢)
و از [هر گفتار و کردار] بیهوده و بیفایده[ای] رویگردانند
(٣)
و پرداختکنندۀ زکاتند
(٤)
و نگهدارندۀ دامنشان [از آلودگی جنسی]اند
(٥)
مگر [در کامجویی] از همسران یا کنیزانشان که [در این زمینه] مورد سرزنش نیستند
(٦)
پس کسانی که [در کامجویی جنسی] راهی غیر از همسران یا کنیزان جویند حتماً [از حدود خدا] تجاوزگرند
(٧)
و [مؤمنان] امانتها و پیمانهای خود را رعایت میکنند
(٨)
و همواره بر [اوقات و شرایط ظاهری و باطنی] نمازهایشان مراقبت دارند
(٩)
آنان تنها وارثانند
(١٠)
وارثانی که [از روی شایستگی] بهشتِ فردوس را به میراث میبرند، و در آن جاودانهاند
(١١)
همانا ما انسان را از چکیدهای از گِل آفریدیم
(١٢)
سپس آن را نطفهای در قرارگاهی استوار قرار دادیم
(١٣)
آنگاه نطفه را بهصورت خونِ بسته، و خونِ بسته را بهصورت پارۀ گوشتی درآوردیم، آنگاه از آن پارۀ گوشت استخوانهایی آفریدیم، پس بر استخوانها گوشت پوشاندیم، سپس او را با آفرینشی دیگر پدید آوردیم، خجسته و پُرخیر است خداوند که نیکوترین آفرینندگان است
(١٤)
سپس همۀ شما بعد از این میمیرید
(١٥)
آنگاه روز قیامت حتماً برانگیخته میشوید
(١٦)
همانا بالای سرتان هفت آسمان آفریدیم، و ما از آفرینشْ بیخبر نبوده و نیستیم
(١٧)