آنچه در آسمانها و زمین است فقط در سیطرۀ مالکیت و فرمانروایی خداست، و همۀ امور بهسوی او بازگردانده میشود (١٠٩) بهترین امتی که به سود همۀ جوامع انسانی [و در جهت همهگونه خدمتی به آنان] پدیدار شده شمایید؛ زیرا [دیگران را] به کارهای پسندیده وامیدارید، و از همۀ کارهای ناپسند بازمیدارید، و [از روی تحقیق و با تکیه بر معرفت و اخلاص] به خداوند ایمان دارید، اگر اهل کتاب [به اسلام] مؤمن میشدند قطعاً برای آنان بهتر بود، [تنها] اندکی از آنان مؤمن [به اسلام،] و بیشترشان منحرف و نافرمانند (١١٠) [تبهکاران از اهل کتاب] هرگز به شما جز آزاری اندک نمیرسانند، و اگر با شما بجنگند [با شکستی مفتضحانه] به شما پشت کرده [فرار میکنند]، و پس از آن [شکست، از طرف دیگران] یاری نمیشوند (١١١) هر زمان و هرکجا یافت شوند خواری و ذلّتِ [فراگیری] بر آنان قرار داده شده، مگر [آنکه] به پیوند با خداوند و پیوند با مردم [مؤمن تمسک جویند]، و به خشم خداوند [که مستحق آن بودند] دچار شدند، و مسکنتِ [فراگیری] بر آنان مقرر شد، این [خواری و خشم خدا و مسکنت] بدان علت بود که آنان همواره منکر آیات خدا میشدند، و ظالمانه پیامبران را میکشتند، سبب [این جنایاتشان] این بود که [از دستورهای من] سرپیچی داشتند، و پیوسته [از حدود حق] تجاوز میکردند (١١٢) [همۀ اهل کتاب در حالات باطنی و اعمال و اخلاق] یکسان نیستند، گروهی از آنان [که به اسلام گرویدهاند] قیام [به طاعت و عبادت حق] دارند، آیات خدا را در ساعاتی از شب [با دقت در محتوای آن و به قصد عمل] میخوانند، و [فروتنانه در پیشگاه خداوند] سجده میکنند (١١٣) [با تکیه به قرآن و نبوتِ پیامبر] به خداوند و روز قیامت مؤمن هستند، و [مردم را] به کارهای شایسته دعوت میکنند و از اعمال زشت بازمیدارند و به کارهای خیر میشتابند، اینان از شایستگان هستند (١١٤) هر کار خیری انجام دهند هرگز [دربارۀ آن] مورد ناسپاسی قرار نخواهند گرفت، خداوند به آنانکه [اطاعت کرده و از محرّمات] پرهیز داشتند داناست (١١٥) « 64 »