لطفا منتظر باشید
المائدة 
سوره انعام 
الاعراف 
وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ ١١١ وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ ١١٢ وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُمْ مُقْتَرِفُونَ ١١٣ أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ١١٤ وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ١١٥ وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ١١٦ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ يَضِلُّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ١١٧ فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ ١١٨
حتی اگر ما فرشتگان را بر آنان نازل می‌کردیم و مردگان [به‌صورتی معجزه‌آسا] با آنان سخن می‌گفتند، و همه‌چیز را گروه‌گروه در برابرشان جمع می‌کردیم بر آن نبودند که [به خدا و پیامبر] ایمان آورند، مگر این‌که خداوند [ایمان‌آوردنشان را از روی جبر] بخواهد، ولی بیشترشان [به وضع خود که با هیچ معجزه‌ای ایمان نمی‌آورند] ناآگاهند‌ (١١١) این‌گونه برای هر پیامبری دشمنانی از شیاطینِ انس و جنّ قرار دادیم که برای فریب [مردم] همواره گفتاری باطل و به ظاهر آراسته به یکدیگر القا می‌کنند، و اگر پروردگارت می‌خواست چنین نمی‌کردند، پس آنان و آنچه را به دروغ به هم می‌بافند رها کن‌! (١١٢) [ما برای آزمایش بندگان از گفتار باطلِ شیاطین به یکدیگر مانع نشدیم] تا دل‌های آنان‌که به آخرت ایمان ندارند به آن [گفته‌های باطل و القائات بیهوده] متمایل شود و آن را بپسندد، و [برای رسیدن به منتهای شقاوت که کیفر عناد آنان با حق است] هر گناهی که باید انجام می‌دادند انجام دهند‌ (١١٣) آیا جز خدا را [در امورم] به حَکمیت و داوری بخواهم؟ درحالی‌که اوست که قرآن را که [همۀ معارف و احکام در آن] به تفصیل بیان شده به‌سوی شما نازل کرده است، و اهل کتاب می‌دانند که قرآن از سوی پروردگارت بر اساس حق نازل شده، پس [در این‌که معجزه‌خواهی مشرکان و رودررویی اهل کتاب با تو برای حقیقت‌یابی نیست] از تردیدکنندگان مباش‌! (١١٤) کلمات پروردگارت [قرآن مجید] درحالی‌که عین صِدق و عدل است به تمامیت و کمال رسید [تا آن‌جا که برای هدایت مردم تا قیامت بس است،] تغییردهنده‌ای برای کلمات خداوند نیست، او شنوا و داناست‌ (١١٥) اگر از بیشتر مردم روی زمین [که دچار هوا و هوس هستند] پیروی کنی تو را از راه خداوند گمراه می‌کنند، آنان فقط از گمان را [که پایۀ علمی ندارد] دنبال می‌نمایند، و به دروغ و تخمین تکیه می‌زنند‌ (١١٦) قطعاً پروردگارت به کسی که از راه او گمراه می‌شود، و نیز به هدایت‌یافتگان داناتر است‌ (١١٧) اگر به آیات خدا [که بیانگر حلال و حرام است] ایمان دارید از آنچه [از گوشت حیوان حلال‌گوشتی] که [وقت ذبح‌شدن،] نام خدا بر او برده شده بخورید‌ (١١٨)