- آل عمران - جزء چهارم - سوره آل عمران

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۚ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ١١٦ مَثَلُ مَا يُنْفِقُونَ فِي هَٰذِهِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ١١٧ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ ١١٨ هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ١١٩ إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ١٢٠ وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ١٢١

بی‌تردید هرگز اموال و فرزندان کافران چیزی از [عذاب] خدا را از آنان برطرف نخواهد کرد، آنان اهل آتشند و در آن جاودانه‌اند‌ (١١٦) داستان آنچه [کافران] در این زندگی دنیا [بر پایۀ هوا و هوس و اهداف شیطانی خود] انفاق می‌کنند، مانند بادی آمیخته با سرمایی سخت است که به کشتزارِ قومی که به خود ستم کرده‌اند برسد و آن را از بیخ‌وبُن نابود کند، خداوند به آنان ستم نکرده ولی آنان همواره به خود ستم می‌ورزند‌ (١١٧) ای مؤمنان! از غیر خودتان [که حقیقتاً شیطان مجسم هستند] برای خود مَحرمِ راز انتخاب نکنید، [بیگانگان] از هیچ توطئه و فتنه‌ای دربارۀ شما کوتاهی نمی‌کنند، گرفتاری و زیانِ شما را دوست دارند، یقیناً دشمنی [با اسلام و مؤمنان] از لابه‌لای سخنانشان پیداست، و آنچه در درونشان [از کینه و نفرت] پنهان می‌دارند بزرگ‌تر است، ما نشانه‌ها[ی دشمنی و آلودگی ظاهر و باطنشان] را اگر اندیشه کنید برای شما روشن ساختیم (١١٨) آگاه باشید! این شما هستید که [به عللی چون همسایگی، خویشاوندی و هموطن‌بودن] آنان را دوست دارید، و آنان یقیناً شما را دوست ندارند، شما به همۀ کتاب‌های آسمانی مؤمن هستید، [ولی آنان منکر قرآن می‌باشند،] چون با شما دیدار کنند [به قصد فریب شما] می‌گویند: به اسلام ایمان آوردیم. و هنگامی که [در پنهان با یکدیگر] به خلوت نشینند از شدت خشمی که [بر شما] دارند سر انگشتان خود را بر ضد شما می‌گزند، بگو: به خشمتان بمیرید! یقیناً خداوند به اسرار و نیات باطن‌ها آگاه است‌ (١١٩) اگر به شما خیری [چون پیروزی و غنیمت] رسد آنان را بدحال و افسرده می‌کند، و اگر شرّی [چون حادثه‌ای ناگوار، زیان و ضرر مالی] برای شما پیش آید به سبب آن خوش‌حال می‌شوند، اگر شکیبایی ورزید و [از خداوند اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید نیرنگشان هیچ زیانی به شما نمی‌رساند، بی‌تردید خداوند به آنچه انجام می‌دهند احاطه دارد‌ (١٢٠) [به یاد آر] زمانی که صبحگاهان برای آن‌که مؤمنان را در جهت جنگیدن در سنگرهای نظامی جای دهی، از بین خانواده‌ات بیرون رفتی، خداوند شنوا[ی گفته‌ها] و دانا[ی به نیت‌ها] است‌ (١٢١)