آیا [این خبردهنده] بر خدا دروغ بسته، یا دچار جنون است؟! [نه، چنین نیست که میگویند،] بلکه آنانکه به آخرت ایمان ندارند در عذاب و گمراهی دوری هستند [که هرگز در آن دسترسی به هدایت ندارند] (٨) آیا به آنچه از آسمان و زمین که پیشِ رو و پشتِسر آنان است نگاهی [دقیق] نکردند [تا بفهمند خدایی که آسمان و زمین را آفریده بر زندهکردن مردگان تواناست]؟ ما اگر بخواهیم آنان را در زمین فرومیبریم، یا پارههایی از آسمان را بر سر آنان میاندازیم [تا خود و خانه و زندگیشان را نابود کند،] مسلّماً در این [آفرینشِ شگفت،] نشانهای عظیم [بر قدرت آفریدگار] برای هر بندهای استکه [همواره با توجه و اخلاص] بازگشتکننده [به حق] است (٩) همانا از سوی خود احسانی بزرگ به داود عطا کردیم، [فرمان دادیم:] ای کوهها و ای پرندگان! [به طور مکرر در تسبیحِ خدا] با او همصدا شوید. و آهن را برای او نرم کردیم (١٠) [به او گفتیم] که زرههای فراخ و کامل بساز! و [بافت آن را] با اندازهگیری حلقهها یکنواخت کن! و [تو و خاندانت و قومت] کار شایسته انجام دهید، بهراستی من به آنچه انجام میدهید بینایم (١١) و باد را ویژۀ سلیمان [به کار گرفتیم] که صبح تا ظهر [مسافت] یک ماه، و از ظهر تا شب [نیز مسیر] یکماه را میپیمود، و برایش چشمۀ مسِ مُذاب را روان کردیم، و گروهی از جنّ به اذن پروردگارش پیش روی او کار میکردند، و هریک از آنانکه از فرمان ما سرپیچی میکرد از عذاب آتش برافروخته به او میچشاندیم (١٢) [آنان] برای او هرچه میخواست میساختند از قبیل: معبدها، مجسمهها، و ظروفی [در بزرگی] مانند حوضها و دیگهایی ثابت [و غیر قابل انتقال]. ای خاندان داود! برای [تحقق] سپاسگزاری [در پیشگاه حق]، عمل [شایسته] انجام دهید! و از بندگانم اندکی اهل سپاسند (١٣) [با این شکوه و عظمت سلیمان،] چون مرگ را بر او مقرر کردیم جنّیان را از مرگش جز موریانهای که عصایش را میخورد آگاه نکرد، هنگامی که [بر زمین] افتاد جنیان فهمیدند اگر غیب میدانستند در کارهای بسیار سخت و طاقتفرسا باقی نمیماندند (١٤) « 429 »