لطفا منتظر باشید
المائدة 
سوره انعام 
الاعراف 
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ ١١٩ وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ ١٢٠ وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ۗ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ ١٢١ أَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ١٢٢ وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ١٢٣ وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ ۘ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ ۗ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ ١٢٤
شما را چه شده که [از پی باطل‌گویی مشرکان] از گوشت ذبح‌شده‌ای که نام خدا بر آن برده شده نمی‌خورید؟ درحالی‌که او آنچه را بر شما حرام کرده - جز گوشت حرامی که برای حفظ جانتان به خوردنش ناچار شوید - برای شما بیان کرده است، مسلّماً بسیاری [از بداَندیشان] دیگران را به سبب خواسته‌های نامشروعشان از روی نادانی گمراه می‌کنند، یقیناً پروردگارت به تجاوزکاران [از حدودِ حق] داناتر است‌ (١١٩) گناهان آشکار و پنهان را رها کنید! همانا آنان‌که مرتکب گناه می‌شوند به‌زودی به سبب آنچه همواره انجام می‌دادند مجازات خواهند شد‌ (١٢٠) از ذبیحه‌ای که نام خدا را بر آن نبرده‌اند نخورید! مسلّماً خوردنِ آن گناه و نافرمانی از دستور خداست، شیاطین [شبهات گمراه‌کننده‌ای را بر ضد احکام حق] به دوستانشان القا می‌کنند تا با شما [دربارۀ آن احکام] گفت‌وگوی نادرست و بی‌دلیل کنند، اگر از آنان پیروی کنید قطعاً شما هم مشرک خواهید بود‌ (١٢١) آیا کسی که [به سبب فقدان هدایت،] مرده‌ای بیش نبود و ما او را [به‌وسیلۀ هدایت] زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که به کمک آن در بین مردم [با درستی و عمل صالح] زندگی می‌کند مانند کسی است که در تاریکی‌ها[ی گمراهی و نادانی] است، و از آن بیرون‌شدنی نیست؟ این چنین برای کافران [به علت عنادشان با حق،] آنچه همواره انجام می‌دادند آراسته شد [تا گمان کنند اعمالشان درست است‌] (١٢٢) این‌گونه [که در مکه می‌بینی،] در هر شهری سردمدارانی گنه‌پیشه قرار دادیم تا در آن [برای گمراه‌کردنِ مردم] نیرنگ بزنند، ولی جز به خودشان نیرنگ نمی‌زنند، و [آثار زیان‌بار نیرنگ بر ضد خود را] درک نمی‌کنند‌ (١٢٣) چون معجزه‌ای [برای هدایتشان] به‌سوی آنان آید، می‌گویند: هرگز مؤمن نمی‌شویم تا مانند آنچه به پیامبران خدا داده شد به ما هم بدهند. خدا داناتر است که [منصب] رسالتش را کجا قرار دهد، به‌زودی به آنان‌که مرتکب گناه شدند به کیفر نیرنگی که همواره [برای گمراه‌کردن مردم] می‌زدند، از سوی خداوند خواری و عذاب سختی خواهد رسید‌ (١٢٤)