میفرماید: آنگونه که آیات ما برای تو آمد و تو به آنها بیتوجه بودی، امروز به همان گونه به تو بیتوجهی میشود (١٢٦) [آری،] کسی که [از صراط مستقیم و حدود الهی] تجاوز کرده، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورده اینچنین کیفر میدهیم [در دنیا به سختی و زحمت دچار میکنیم،] و بیتردید عذاب آخرت شدیدتر و پایدارتر است (١٢٧) آیا [این واقعیت] سبب هدایتشان نشده است که چهبسیار امتها را پیش از اینان هلاک کردیم که [اکنون این گمراهان] در خانههای آنان رفتوآمد میکنند؟ قطعاً در آن [حوادث] نشانههایی [پندآموز] برای خردمندان است (١٢٨) اگر سنّت [مهلت دادن] از سوی پروردگارت [بر عذاب گنهپیشگان] سبقت نگرفته بود، و نیز اجل معینی [که برای بودنشان در دنیا مشخص شده است] نبود بهیقین [عذاب خداوند، بدونتأخیر بر آنان] ضروری بود (١٢٩) پس در برابر آنچه [کافران] میگویند شکیبا باش! و پیش از طلوع خورشید و قبل از غروبِ آن، پروردگارت را همراه با ستایش، [با تسبیحگفتن از هر عیب و نقصی] پاک و منزّه بدار، و نیز بخشی از ساعتهای شب و اطرافِ روز را به تسبیح [خداوند] مشغول باش تا [از برکت القای تسبیح به قلب، از سنّتها و مقدّراتِ حق] راضی و خشنود شوی (١٣٠) هرگز به آنچه از [امکانات و] زیبایی زندگی دنیا که برخی از اصناف کافران را به آن بهرهمند کردهایم دل مبند، [این ثروت و امکانات] برای این [است] که آنان را در مورد آن آزمایش کنیم، و رزق پروردگارت [که به آن قناعتورزی] بهتر و پایدارتر است (١٣١) و خانوادهات را به نماز فرمان بده! و بر آن شکیبایی کن! از تو رزقی نمیخواهیم [بلکه] ما به تو روزی میبخشیم، عاقبتِ [نیک] برای تقوا[پیشگان] است (١٣٢) [کافران] گفتند: چرا [پیامبر] معجزهای از سوی پروردگارش برای ما نمیآورد؟ آیا [این قرآن که] دلیلی روشن بر [معارف] کتابهای [آسمانی] پیشین است برای آنان نیامده؟ (١٣٣) اگر آنان را پیش از این [که این دلیلِ روشن را بفرستیم] هلاک میکردیم یقیناً میگفتند: پروردگارا! چرا رسولی بهسوی ما نفرستادی تا پیش از آنکه خوار و رسوا شویم آیاتت را پیروی کنیم؟ (١٣٤) بگو هریک [از ما و شما] در انتظار [آینده] هستیم، پس منتظر باشید که بهزودی خواهید دانست که رهروان راه راست، و رهیافتگان [به سعادت دنیا و آخرت] چه کسانی هستند (١٣٥) « 321 »