اگر تو را انکار کردند، بگو: پروردگارتان دارای رحمتی گسترده است، اما عذاب او را هم از گروه گنهپیشگان برنمیگردانند (١٤٧) کسانی که [برای خداوند] شریک قرار دادهاند قاطعانه میگویند: اگر خدا میخواست نه ما مشرک میشدیم و نه پدرانمان، و نه چیزی را [از پیشِ خود] حرام میکردیم، [پس همۀ این امور جبری است.] کسانی که پیش از اینان بودند نیز بر پایۀ همین اعتقاد، [پیامبران را] انکار کردند تا اینکه عذاب شدیدِ ما را چشیدند، بگو: آیا نزد شما [در مورد عقیدهای که دارید دلیلِ] علمی هست که آن را به ما ارائه دهید؟ شما فقط از گمانِ بیپایه پیروی میکنید، و جز به دروغ و گمان تکیه ندارید (١٤٨) بگو: دلیلِ رسا [که شکی در آن راه ندارد] فقط در اختیار خداوند است، خداوند اگر میخواست حتماً همۀ شما را [از روی جبر] هدایت میکرد (١٤٩) [به مدعیان تحریمها] بگو: گواهان خود را که گواهی میدهند خداوند این [اموری] را [که شما میگویید] حرام کرده بیاورید! پس اگر [گواهان هم به نفع دوستانشان] گواهی دادند تو با آنان گواهی مده! و از خواستههای [نامشروعِ] کسانی که آیات ما را منکر شدند، و آنانکه به آخرت ایمان ندارند، و برای پروردگارشان شریک قرار میدهند پیروی مکن! (١٥٠) بگو: بیایید تا آنچه را پروردگارتان حرام کرده بر شما بخوانم، و آن اینکه؛ چیزی را شریک او نگیرید، و به پدر و مادر نیکی کنید! و فرزندانتان را به سبب [سختترین شرایط] تنگدستی نکشید؛ ما شما و آنان را روزی میبخشیم، و به کارهای زشت چه آشکار و چه پنهانش نزدیک نشوید! و کسی را که خدا کشتنش را حرام کرده جز بهحق [که قصاص و قتال با دشمن است] نکشید! این است آنچه او به شما سفارش کرده تا بیندیشید (١٥١) « 148 »