لطفا منتظر باشید
التوبة 
سوره يونس 
هود 
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۖ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ١٥ قُلْ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلَا أَدْرَاكُمْ بِهِ ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِنْ قَبْلِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ١٦ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ ١٧ وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ١٨ وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ١٩ وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ ٢٠
زمانی که آیات روشن ما را بر آنان می‌خوانند کسانی که لقای ما را امید ندارند [از روی عناد و لجاجت به پیامبر] می‌گویند: قرآنی غیرِ این بیاور، یا آن را [به‌صورتی که خوشایند ماست] تغییر ده! بگو: مرا نرسد که آن را از نزد خود تغییر دهم، جز آنچه را به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم، اگر از پروردگارم نافرمانی کنم [بر این نافرمانی‌ام] از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم‌ (١٥) بگو: اگر خداوند می‌خواست آن را بر شما نمی‌خواندم، و او هم شما را به آن آگاه نمی‌کرد، همانا مدت‌ها پیش از [نزول] قرآن در بین شما بودم[و ادعای پیامبری نداشتم، اکنون صِدق نبوتم را با قرآن اثبات می‌کنم،] آیا نمی‌اندیشید؟ (١٦) بنابراین ستمکارتر از کسی که بر خداوند دروغ بندد، یا آیاتش را انکار کند کیست؟ مسلّماً گنه‌پیشگان [در هیچ کاری] پیروز نمی‌شوند‌ (١٧) آنان به‌جای خداوند چیزهایی را می‌پرستند که نه زیانی به آنان می‌رسانند، و نه سودی به آنان می‌دهند، می‌گویند: اینان شفیعانِ ما نزد خدایند، بگو: آیا خدا را به شفیعانی خبر می‌دهید که او در آسمان‌ها و زمین خبری از وجود آنان ندارد؟ [چون اگر وجود داشتند علمِ بی‌نهایت او به آنان هم مانند دیگر موجودات تعلق می‌گرفت،] او از آنچه که به نام شفیع و شریک [در کارگردانی] او قرار می‌دهند منزّه و برتر است‌ (١٨) مردم [در شروع زندگی] جز امت واحدی [بر محور توحید نبودند،] ولی دربارۀ آن دچار اختلاف شدند، [گروهی موحّد مانده، و دسته‌ای مشرک شدند،] و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [مبنی بر تأخیر عذاب] سبقت نیافته بود، مسلّماً در آنچه [از توحید و شرک] اختلاف کردند بینشان داوری می‌شد، [سپس مشرکانِ اختلاف‌انداز به دنبال آن داوری نابود می‌شدند]‌ (١٩) می‌گویند: چرا از سوی پروردگارش معجزه‌ای [بر اساس دلخواه ما] نازل نشده؟ بگو: [معجزه از ناحیۀ] غیب [است که] ویژۀ خداست [نه به دلخواه شما]، [پس به سبب روی‌گرداندن از قرآن که آن را معجزۀ غیبی نمی‌دانید] منتظر [عذاب] باشید، که من هم با شما از منتظرانم‌ (٢٠)