بگو: حق آمد، و باطل [که آن را می‌پرستید] نه می‌تواند [آفرینشِ را] آغاز کند، و نه [آن را پس از فروپاشیدنش] بازگرداند (٤٩) بگو: اگر من گمراه شده باشم فقط به زیان خود گمراه شده‌ام، و اگر هدایت شده باشم به سبب آن است که پروردگارم به من وحی می‌کند؛ زیرا او شنوایی نزدیک است (٥٠) اگر [مشرکان را] زمانی که [با ظهور قیامت] وحشت‌زده می‌شوند ببینی [می‌بینی که توانایی] گریز [از عذاب برای آنان] نیست، و از جایی نزدیک [که موقف قیامت است] بازداشت می‌شوند (٥١) [در آن موقعیتِ بسیار سخت] می‌گویند: به حق ایمان آوردیم! ولی کجا [و چگونه] می‌توانند از فاصلۀ [بسیار] دور [که از آخرت تا دنیاست به ایمان که جای تحصیلش در دنیاست] دسترسی پیدا کنند؟! (٥٢) [اینان] پیش از قیامت به حق کافر شدند و از مکان دور [از قیامت، که دنیاست] درباۀ قیامت سخن ناروا و باطل می‌گفتند [که قیامت نخواهد آمد] (٥٣) در نتیجه میان آنان و همۀ خواسته‌هایشان [به‌وسیلۀ مرگ] جدایی انداخته شد، چنان‌که پیش از این با همفکران و همکیشان آنان [به همین صورت] رفتار شد؛ زیرا آنان [در مورد حقایق] به شدت در شک بودند (٥٤) شماره سوره 35 نام سوره فاطر تعداد آيات 45 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوند است که پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین است، فرشتگان را که دارای بال‌های دوگانه و سه‌گانه و چهار‌گانه‌اند رسولانی [برای انجام امور تکوینی و تشریعی] قرار داد، آنچه بخواهد در آفرینش می‌افزاید، مسلّماً خداوند بر هر کاری تواناست (١) هر رحمتی که خداوند برای مردم بفرستد کسی نمی‌تواند از [رسیدن] آن [به مردم] جلوگیری کند، و هرچه را [از کسی] بازدارد بعد از او هیچ فرستنده‌ای برای آن نخواهد بود، فقط او توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است (٢) ای مردم! نعمت‌های خدا را بر خود به یاد آورده، [قلباً مورد توجه قرار دهید]، آیا جز خداوند آفریننده‌ای هست که شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ هیچ معبودی جز او نیست، پس چگونه شما را [از حق که امری بسیار روشن است به‌سوی باطل] برمی‌گردانند؟ (٣) « 434 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن