با آنان بجنگید! تا خدا به دست شما عذابشان کند و رسوایشان سازد، و بر آنان پیروزتان گرداند، و سینۀ [جریحه‌دار و غمناک] مردمِ مؤمن را درمان بخشد (١٤) و خشم دل‌هایشان را از بین ببرد. خداوند توبۀ هرکس را بخواهد می‌پذیرد، و خداوند دانا و حکیم است (١٥) آیا گمان کرده‌اید که شما را [بدون امتحان] رها می‌کنند؟! درحالی‌که خداوند [هنوز] کسانی از شما را که جهاد کردند و جز خدا و رسولش و مؤمنان مَحرم اَسراری برنگزیده‌اند مشخص نکرده است، مسلّماً خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است (١٦) مشرکان درحالی‌که آشکارا بر کافربودنشان گواهی می‌دهند شایستگی آبادکردنِ مساجد خدا را ندارند، اینان اعمالشان تباه و بی‌اثر است، و در آتش جاودانه‌اند (١٧) آبادکردنِ مساجد شایستۀ کسانی است که به خدا و روز قیامت مؤمنند، و نماز را [با شرایط ویژه‌اش] خوانده، و زکات پرداخته، و از کسی جز خدا نترسیده‌اند، پس به‌راستی اینان از هدایت‌یافتگانند (١٨) آیا آب‌دادن به حاجیان، و آبادکردنِ مسجدالحرام را [از نظر ارزش] مانند [عمل] کسی قرار داده‌اید که به خداوند و روز قیامت ایمان دارد، و در راه خدا جهاد کرده است؟ [ارزش این دو] نزد خداوند یکسان نیست؛ خداوند مردم ستمکار را هدایت نمی‌کند (١٩) آنان‌که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جان‌هایشان در راه خدا به جهاد برخاستند مقامشان در پیشگاه خداوند والاتر است، و اینان کامیابند (٢٠) « 189 »
أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٩﴾ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾ 
صفحه قبلي
ابتداي قرآن