لطفا منتظر باشید
الفاتحة 
سوره بقره 
آل عمران 
سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَيْنَاهُمْ مِنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ ۗ وَمَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ٢١١ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا ۘ وَالَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ٢١٢ كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۖ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ ۗ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ٢١٣ أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ ٢١٤ يَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَ ۖ قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ٢١٥
از بنی‌اسرائیل بپرس [تا اقرار کنند] چه‌بسیار معجزات و آیات روشن [و نعمت‌ها برای تأمین سعادتِ دنیا و آخرتشان] به آنان عطا کردیم‌، هرکس پس از این‌که این نعمت‌های ویژۀ خداوند به او رسید آن‌ها را [به کفر و تحریفِ در دین، و تفرقه‌افکنی] تغییر دهد بداند که خداوند سخت‌کیفر است‌ (٢١١) زندگی [زودگذر و از دست رفتنی] دنیا را برای کافران آراسته جلوه داده‌اند، به این علت همواره مؤمنانِ [تهیدست از زیور و زینت دنیا] را مسخره می‌کنند، درحالی‌که مؤمنانی که از خداوند [اطاعت کرده، از محرّماتِ الهی] اجتناب داشتند در روز قیامت [از هر جهت] از کافران برترند، و خداوند هرکس را بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد‌ (٢١٢) مردم [در شروع زندگی و گردآمدن کنار هم] گروهی واحد [و یکدست] بودند [و اختلاف و نزاعی میانشان نبود، پس از پدیدآمدنِ اختلاف بر پایۀ تضادِ افکار و منافع]، خداوند پیامبرانی مژده‌دهنده و بیم‌رسان برانگیخت، و با آنان بر پایۀ درستی و راستی کتاب نازل کرد تا در بین مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند داوری کند، [کتاب‌های آسمانی وحدت‌آفرین را با تحریف و تفسیرِ نادرست، عامل اختلافِ جدید پس از اختلافِ پیش از بعثت پیامبران کردند]، و در [محتویات] آن اختلاف نکردند مگر کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده شد، این اختلاف پس از دلایل روشنی بود که برای آنان آمد، و سببش کبر و حسد و تجاوزگری در بین خودشان بود، در نهایت خداوند اهل ایمان را به خواست خود دربارۀ حقی که موردِ اختلاف بود هدایت کرد، و خداوند هرکه را بخواهد [درصورتی‌که لیاقت نشان دهد] به راه مستقیم هدایت می‌کند‌ (٢١٣) آیا پنداشته‌اید درحالی‌که هنوز [حادثه‌هایی] مانند [حوادث زندگی] گذشتگان برای شما پیش نیامده وارد بهشت شوید؟! به آنان سختی‌ها و تنگدستی رسید تاجایی‌که پیامبر و کسانی که همراه او ایمان آورده بودند [در مقام دعا و درخواستِ کمک] می‌گفتند: یاری خداوند چه زمانی خواهد بود؟ [به آنان مژده داده شد که] آگاه باشید یاری خداوند نزدیک است‌ (٢١٤) از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: هر مال و کالای سودمندی که انفاق می‌کنید [بهتر این است که] به پدر و مادر، نزدیکان، یتیمان، نیازمندان، و درراه‌ماندۀ بی‌زادوتوشه انفاق کنید، و هر کار نیکی انجام دهید خداوند به آن داناست‌ (٢١٥)