- البقرة - جزء دوم - سوره بقره

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ٢١٦ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ ۖ وَصَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ وَمَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ٢١٧ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ٢١٨ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ۗ وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ٢١٩

بر شما جنگ [با دشمن] مقرر شده؛ گرچه برایتان خوشایند نیست، بسا چیزی را خوش ندارید درحالی‌که برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و حال آن‌که برای شما مایۀ زیان است، خداوند [با آگاهی فراگیرش بر همه‌چیز، مصلحت شما را در همۀ امور] می‌داند و شما نمی‌دانید‌ (٢١٦) از تو دربارۀ جنگ در ماه حرام می‌پرسند، بگو: جنگ در آن ماه [گناهی] بزرگ است، ولی [هر نوع] بازداشتنِ [مردم] از راه خدا، و کفرورزی به او، و [مانع‌شدنِ مردم از ورود به] مسجدالحرام [و آواره‌کردن] و بیرون‌راندنِ اهلش از آن، نزد خدا بزرگ‌تر [از جنگ در ماه حرام] است. قطعاً فتنه [از کفر، بت‌پرستی و ستم گناهش] از کشتار مردم بزرگ‌تر [و گناهی سنگین‌تر] است. و [مشرکان و کافران] همواره با شما می‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان [که دین خداست به کفر] برگردانند، کسانی از شما که از دینشان برگردند و در حال کفر بمیرند همۀ اعمال [خوب] شان در دنیا و آخرت تباه [و بی‌اثر] گشته [بر باد می‌رود]، چنین مردمی [که به آسانی دین حق را از دست می‌دهند و به فرهنگ کفر و شرک بازمی‌گردند] اهل آتشند، و در آن جاودانه‌اند‌ (٢١٧) یقیناً اهل ایمان و کسانی که [از دیار کفر به دار الاِسلام] هجرت کرده و در راه خدا به جهاد برخاستند به رحمت خداوند امید دارند؛ و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است‌ (٢١٨) از تو دربارۀ مست‌کننده‌[ها] و قمار می‌پرسند، بگو: در آن دو [به سبب زیان‌های مادّی و معنوی و اجتماعی و عقلی و روانی] گناهی بزرگ است، [و ارتکابش شما را از فیوضات الهی محروم می‌کند،] و سودهایی [اندک از خرید و فروش خَمر، و بُرد و باختِ قمار] برای مردم است، و گناهِ هر دو [که مخرّب دنیا و آخرت و نظام زندگی انسان‌هاست] از سودشان بیشتر است. و از تو می‌پرسند چه چیز انفاق کنند، بگو: از آنچه افزون بر نیاز است. خداوند این‌گونه آیات [و احکامش] را روشن بیان می‌کند تا [عمیقا] بیندیشند (٢١٩)