[به کشتنِ دشمن مباهات نکنید،] شما آنان را نکشتید، بلکه خداوند آنان را کشت، و [تو ای پیامبر!] چون [در میدان جنگ مُشتی سنگریزه به‌سوی دشمن] پرتاب کردی، تو پرتاب نکردی، بلکه خداوند پرتاب کرد [تا زمینۀ شکست آنان گردد،] و مؤمنان را از سوی خود به جهادی نیکو بیازماید؛ زیرا خداوند شنوا و داناست (١٧) این [بود احسان خداوند دربارۀ شما]، و قطعاً خداوند سست‌کنندۀ نیرنگ کافران است (١٨) [شما ای مشرکان!] اگر [پیش از شروع جنگ به گمان این‌که برحق هستید از خدا] پیروزی می‌خواستید، اینک پیروزی [مؤمنان که دلیلی بر حقانیتِ آنان است] به‌سویتان آمد، اگر [از دشمنی با خدا و پیامبر] دست بردارید برای شما بهتر است، و اگر [بر پایۀ دشمنی با خدا و پیامبر به جنگ] بازگردید ما نیز [بر ضد شما] بازمی‌گردیم، و هرگز نیروهای شما هرچند زیاد باشد چیزی [از زمینه‌های شکست را] از شما برطرف نمی‌کند؛ زیرا خداوند با مؤمنان است (١٩) ای مؤمنان! از خدا و پیامبرش اطاعت کنید، و درحالی‌که [دستورهای پیامبر را در مورد مبارزه با دشمنان] می‌شنوید از او نافرمانی نکنید! [زیرا پیروزی در گروِ اطاعت از اوست] (٢٠) و مانند کسانی نباشید که [منافقانه] گفتند: شنیدیم. درحالی‌که [با گوشِ قبول و برای اطاعت] نمی‌شنوند (٢١) بی‌تردید بدترین جنبندگان نزد خداوند کران و لالان هستند، هم آنان‌که [دعوت خدا و پیامبر را نشنیده می‌گیرند، و از بازگوکردنِ حق امتناع می‌ورزند، و در معارفِ الهی] اندیشه نمی‌کنند، (٢٢) اگر خداوند شایستگی [پذیرش هدایت] را در آنان خبر داشت حتماً آنان را شنوا[ی دعوت حق] می‌کرد، و اگر [با کبر و عنادی که فعلاً دارند] آنان را شنوا کند باز هم [به حالت اعتراض به دعوت حق] پشت کرده، به آن بی‌اعتنایی می‌کنند! (٢٣) ای مؤمنان! زمانی که خداوند و پیامبر، شما را به حقایقی دعوت می‌کنند که حیات [معنوی و زندگی واقعی] به شما می‌بخشد اجابتشان کنید! و بدانید که خداوند بین آدمی و دلش حایل می‌شود [تا حق را باطل، و باطل را حق نپندارد،] و مسلّماً همۀ شما را به‌سوی او جمع می‌کنند (٢٤) از فتنه‌ای که [چون آتشش شعله‌ور شود] فقط به ستمکاران از شما نمی‌رسد [بلکه به تارکان امر به معروف و نهی از منکر و بی‌تفاوت‌های از شما نیز می‌رسد، بپرهیزید] و بدانید که خداوند سخت کیفر است (٢٥) « 179 »
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ ﴿٢٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾ وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾ 
صفحه قبلي
ابتداي قرآن