بر همۀ نمازها بهویژه نماز میانه [که بنا بر بعضی از روایات، نماز ظهر است،] محافظت کنید! و [هنگام عبادت،] فروتنانه برای خدا به پاخیزید! (٢٣٨) اگر [از دشمن یا پیشآمدهای خطرناک] بترسید، [نماز را] پیاده یا سواره [بخوانید!] و چون امنیت یافتید خدا را به شکر اینکه به شما آنچه را نمیدانستید آموخت یاد کنید [و قلباً مورد توجه قرار دهید]. (٢٣٩) کسانی از شما که مرگشان نزدیک میشود و همسرانی برجای میگذارند [لازم است] در مورد همسرانشان وصیت کنند که آنان را تا یک سال، بدون بیرونراندن از خانه، از کالا[ی مناسبِ زندگی] بهرهمند سازند، اما اگر آنان [به اختیار خود] خانه را ترک کردند، در آنچه دربارۀ خود [از ازدواج یا انتخاب شغلِ مشروع بهصورتی شایسته] انجام دهند بر شما [وارثان به علت نپرداختنِ هزینه به آنان] گناهی نیست، خداوند توانای شکستناپذیر و حکیم است (٢٤٠) سزاوار است [از سوی شوهران] بهصورتی شایسته کالا [و وسایل زندگی] به زنانِ طلاق دادهشده پرداخت شود، این حقی است لازم بر عهدۀ کسانی که از خدا [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزند (٢٤١) خداوند اینگونه، احکام و قوانینش را بهصورتی واضح بیان میکند تا [برای درک عمیق و شناخت دقیق آنها] بیندیشید (٢٤٢) آیا [داستان] کسانی [که در زمانهای گذشته] از ترس مرگ از دیارشان بیرون رفتند درحالیکه هزاران نفر بودند ندانستی؟ پس خداوند به آنان خطاب کرد: بمیرید! [و آنان بیدرنگ مردند،] سپس آنان را زنده کرد [تا به قدرت خدا و زندهشدنِ مردگان در قیامت و اینکه فرار از مرگ ممکن نیست یقین کنند]، خداوند به مردم دارای احسان است؛ ولی بیشتر مردم سپاسگزار نیستند (٢٤٣) در راه خدا پیکار کنید! و بدانید که یقیناً خدا شنوا[ی گفتار شما] و دانا[ی به کردار شما] است (٢٤٤) کیست که برای [جلب خشنودی] خدا [به نیازمندان] قرض الحسنه بدهد تا خدا آن را برایش به چندین برابر افزایش دهد؟ و خداست که روزی را تنگ کرده، و توسعه میدهد، و [همۀ شما را برای دریافت پاداشِ این عملِ خیر] بهسوی او بازمیگردانند (٢٤٥) « 39 »