لطفا منتظر باشید
الفاتحة 
سوره بقره 
آل عمران 
وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ٢٦٥ أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ٢٦٦ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ٢٦٧ الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ٢٦٨ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ٢٦٩
و مَثَل کسانی که اموالشان را برای طلب خشنودی خداوند، و استواری نفوسشان [بر انفاق و اخلاص و خشنودی حق] انفاق می‌کنند، مانند بوستانی است در جایی بلند که بارانی درشت‌قطره به آن برسد و دوچندان محصول دهد، و اگر بارانِ درشت‌قطره‌‌ای به آن نرسد، باران ریز‌قطره می‌رسد [که برای شادابی بوستان و محصول‌دادنش کافی است]، خداوند به آنچه انجام می‌دهید بیناست‌ (٢٦٥) آیا یکی از شما دوست دارد که برایش بوستانی از درختان خرما و انگور باشد درحالی‌که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است، و در آن بوستان برای او از همه‌گونه میوه و محصولی باشد درحالی‌که پیری‌اش فرارسیده و دارای فرزندانی ناتوان است، پس گرد‌بادی که در آن آتشِ سوزانی است به بوستانش برسد و [یکپارچه] بسوزد؟! [منّت و آزارِ روحی دادن به نیازمند، و ریا چون گرد‌بادِ آتش‌زایی است که انفاق را نابود می‌کند،] این‌گونه، خداوند حقایق را برای شما توضیح می‌دهد تا بیندیشید‌ (٢٦٦) ای مؤمنان! از اموال خوب و پسندیده که [از راه دادوستدِ مشروع] به دست آورده‌اید، و آنچه [از گیاهان و معادن] برای شما از زمین بیرون می‌آوریم انفاق کنید، و به این قصد نباشید که از اموالِ عیب‌د‌ار و بی‌ارزش [به تهیدستان] بدهید، درحالی‌که [اگر] آن را [به عنوان حق شما به خود شما می‌دادند] جز با چشم‌پوشی و بی‌میلی نمی‌گرفتید، و بدانید که خداوند بی‌نیاز و ستوده است‌ (٢٦٧) شیطان شما را [به هنگام انفاق] به تهیدستی تهدید می‌کند [و از نداری می‌ترساند]، و شما را به کار بسیار زشت [چون بخل‌ورزی هنگامِ انفاق و صدقه و کمک به نیازمندان] فرمان می‌دهد، و خداوند شما را از سوی خود وعدۀ آمرزش و فزونی مال می‌دهد؛ خداوند بسیار عطاکننده و داناست‌ (٢٦٨) حکمت را [که دانش و بینش به حقایق، و دارای آثار عملی و فواید دنیایی و آخرتی است] به هر‌کس بخواهد عطا می‌کند، و آن را که حکمت دهند یقیناً به او خیر فراوانی داده‌اند، و جز خردمندان [به این حقایق که از عنایت‌های ویژۀ خداست] توجه نمی‌کنند‌ (٢٦٩)