آنان که رِبا میخورند [برای معیشت و امور خود] برنمیخیزند مگر مانند برخاستنِ کسی که شیطان او را با تماس [خود] آشفتهحال کرده، [و تعادل روانی و فکریاش را مختل ساخته است،] این [شیطانزدگی] به سبب این است که آنان قائل به این [پندار باطل] شدند که دادوستد نیز مانند رِباست، درحالیکه خداوند خرید و فروش را حلال، و رِبا را [به شدت] حرام کرده است، پس هرکه از سوی پروردگارش اندرزی [که مایۀ خیر دنیا و آخرتِ اوست] به او رسد، و [از رِباخواری پس از آگاهی از حُرمت آن] باز ایستد، [سودهای] گذشته از اوست و کارش با خداست، و آنانکه [پس از آگاهی از حُرمت رِبا، به آن کار زشت] بازگردند اهل آتشند و در آن جاودانهاند (٢٧٥) خداوند [ثروت حاصل از] ربا را [بیخیر و برکت میکند و نهایتاً] نابودش میسازد، و صدقات را فزونی میدهد؛ خداوند هیچ ناسپاسِ گناهکاری را دوست ندارد (٢٧٦) قطعاً کسانی که مؤمن شدند و کارهای شایسته انجام دادند، و نماز را [با شرایط ویژهاش] خواندند و زکات پرداختند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته است، نه بیمی بر آنان است، و نه اندوهگین میشوند (٢٧٧) ای مؤمنان! خدا را [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید! و اگر واقعاً مؤمن هستید آنچه را از [سودِ] رِبا [نزد مردم] باقی مانده رها کنید! (٢٧٨) اگر [رها] نکنید [و از مردم رِبا خواستید] به جنگی [بزرگ] از سوی خدا و پیامبرش بر ضد خود یقین کنید، و اگر توبه کردید اصل سرمایۀ که مالک آن هستید برای شماست، [و سودهای گرفتهشده را به مردم برگردانید! دراینصورت] نه ستم میکنید و نه مورد ستم قرار میگیرید (٢٧٩) اگر [شخصِ بدهکار،] تنگدست بود پس [بر شما لازم است] او را تا هنگام قدرت [پرداخت بدهی] مهلت دهید، و بخشیدنِ [همۀ وام] اگر ثوابش را بدانید برای شما بهتر است (٢٨٠) و خود را از [عذابِ] روزی که شما را در آن بهسوی خدا باز میگردانند [با آراستهشدن به طاعت و عبادت و ترک محرّمات] حفظ کنید! [در آن روز] به هرکس عین همان عملِ [صالح یا عملِ زشت] که آن را انجام داده بهطورکامل [بهصورت بهشت یا دوزخ] میدهند، و مورد ستم قرار نمیگیرند (٢٨١) « 47 »