چون تو و آنانکه با تو هستند [در کشتی] سوار شدید بگو: همۀ ستایشها ویژۀ خداست که ما را از این گروه ستمکار نجات داد (٢٨) و بگو: پروردگارا! مرا در جایگاهی پُرخیر فرود آر! که تو بهترین میزبانان هستی (٢٩) همانا در این [سرگذشت] نشانههایی [از رحمت و انتقام خداوند برای عبرتگیرندگان] است، و یقیناً ما آزمایشکنندۀ [بندگان] هستیم [تا پاکان از ناپاکان مشخص شوند] (٣٠) سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم (٣١) و پیامبری از خودشان در بین آنان فرستادیم که [بگوید:] خداوند را بپرستید، برای شما جز او معبودی نیست، آیا [از آیین شرک] نمیپرهیزید؟ (٣٢) سرانِ کفرپیشۀ قومش که لقای آخرت را انکار میکردند، درحالیکه آنان را در زندگی دنیا [از وسایل و ابزار مادّی فراوانی] برخوردار کرده بودیم گفتند: این جز بشری مانند شما نیست؛ زیرا از آنچه شما میخورید میخورد و از آنچه شما میآشامید میآشامد (٣٣) بیتردید اگر از بشری مانند خود اطاعت کنید حتماً زیانکار خواهید بود (٣٤) آیا به شما وعده میدهد که وقتی از دنیا رفتید و خاک و استخوان [پوسیده] شدید [از گور زنده] بیرونتان میآورند؟ (٣٥) [از عقل] دور است، و بسیار دور است آنچه را به شما وعده میدهند! (٣٦) زندگی فقط زندگی دنیایی [و مادی] ماست، [همواره گروهی] میمیریم و [گروهی دیگر] به دنیا میآییم، و [پس از مرگ] برانگیخته نمیشویم (٣٧) او نیست مگر مردی که به خداوند دروغ بسته! و ما باورکنندۀ او نیستیم (٣٨) [آن پیامبر] گفت: پروردگارا! مرا در برابر انکار آنان یاری ده! (٣٩) [خداوند] فرمود: البته پس از اندک زمانی به شدت پشیمان میشوند (٤٠) پس فریاد مرگبارِ [عذاب]، آنان را بر اساس حق فراگرفت، در نهایت چون خس و خاشاکشان قرار دادیم، پس دوری [از مغفرت و رحمت] بر ستمکاران باد! (٤١) سپس بعد از آنان اقوامی دیگر را به وجود آوردیم (٤٢) « 344 »