[خوردنِ آنچه تناسبی با جسم و روح شما ندارد] بر شما حرام شده [چون]: گوشت مُردار، خون، گوشت خوک، آنچه وقت ذبح نام غیر خدا بر آن خوانده شده، [گوشت] حیوانِ خفهشده، حیوانی که به ضرب چوب و سنگ مرده، حیوانی که به سبب پرتشدن از بلندی جان داده، حیوانی که به ضرب شاخ حیوان دیگر بیجان شده، حیوانی که درندهای آن را [کشته و از آن] خورده به جز آنچه [در آستانۀ مرگ با ذبح شرعی] تزکیه کردهاید، و نیز حیوانی که برای بُت قربانی شده، و آنچه بهوسیلۀ تیرهای قمار سهمبندی میکنید حرام است، [همۀ] اینها [در صورت حلالشمردنْ] گناه و نافرمانی [از احکام الهی] است. امروز کافران از [شکست و نابودی] دینتان [که اسلام ناب آسمانی است] نا امید شدهاند، جای آن نیست که از آنان بترسید، باید از من بیم داشته باشید [که مبادا با ضربهزدن به دین، به دست خودتان دچار عذابِ سختِ من در دنیا و آخرت شوید.] امروز [با نصب علیبنابیطالب علیه السلام به امامت و ولایت،] دینتان را به کمال رساندم، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برای شما به عنوان دین پسندیدم. پس هرکه در حال شدتِ گرسنگی بیآنکه مایل به گناه باشد [به خوردن محرّماتِ بیانشده] ناچار شود، [میتواند به اندازۀ ضرورت از آنها بهره گیرد؛ زیرا] خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (٣) از تو میپرسند چه چیزی بر آنان حلال شده؟ بگو: همۀ پاکیزههای دلپذیر، و نیز آنچه حیوانات شکاری صید میکنند درحالیکه احکام و قوانین تزکیهشدن را که خداوند به شما تعلیم داده به آنها میآموزید بر شما حلال شده است، بر این اساس از آنچه برای شما [صید کرده و] نگاه داشتهاند بخورید، و [هنگام فرستادن حیوانِ شکارکننده] نام خدا را بر آن ببرید، و از خدا [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید! زیرا خداوند حسابرسی سریع است (٤) امروز همۀ پاکیزههای دلپذیر برای شما حلال شده است، و طعام اهل کتاب [که با مواد نجس و حرام آمیخته نباشد] بر شما حلال، و طعام شما هم بر آنان حلال است، و زنان پاکدامنِ مؤمن و زنان پاکدامن از اهل کتاب درصورتیکه مَهریۀ آنان را بپردازید [بر شما حلالاند]، درحالیکه قصدتان ازدواج با آنان باشد نه زِنا، و نخواهید در پنهان معشوقۀ نامشروع بگیرید، هرکس به حقایق ایمانی کفر ورزد قطعاً عملش تباه شده، و در آخرت در زمرۀ تباهکنندگانِ [همۀ سرمایۀ وجودی خود] خواهد بود (٥) « 107 »