- التوبة - جزء دهم - سوره توبه

بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ١ فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ ٢ وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ٣ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ٤ فَإِذَا انْسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ ۚ فَإِنْ تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ٥ وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّىٰ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْلَمُونَ ٦

‌ [این] اِعلامِ لغوِ پیمان از سوی خدا و رسولش به مشرکانی است که با آنان پیمان بسته‌اید، [ولی آنان خائنانه پیمان شکستند‌] (١) پس [شما ای پیمان‌شکنان!] چهار ماهِ [حرام] را [با آزادی و امنیت] در زمین بگردید، و بدانید عاجزکنندۀ خدا نیستند [تا بتوانید از دسترس قدرتش بیرون روید]، یقیناً خداوند خوارکنندۀ کافران است‌ (٢) لازم است از سوی خدا و رسولش به همۀ مشرکان در روز حجِ اکبر اِعلام شود که؛ قطعاً خدا و پیامبرش از مشرکان بیزارند، [و هیچ تعهدی در مورد آنان ندارند. ای مشرکان!] اگر [از پیمان‌شکنی و خیانت] توبه کنید [و از شرک به توحید بازگردید] برای شما بهتر است، و چنانچه [از دعوت خدا و پیامبر] سرپیچی کنید بدانید عاجزکنندۀ خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرتش بیرون روید]. و کافران را به عذاب دردناکی خبر ده‌! (٣) مگر مشرکانی که با آنان پیمان بسته‌اید، سپس چیزی [از شرایط پیمان] را از شما نکاستند، و هیچ‌کس را بر ضد شما یاری ندادند؛ بنابراین به پیمانشان تا پایان مدتشان پایبند باشید! زیرا خداوند پرهیزکنندگان [از پیمان‌شکنی] را دوست دارد‌ (٤) پس هنگامی که ماه‌های حرام به پایان رسید، مشرکان را هرکجا یافتید بکشید، و اسیر کنید، و به محاصره درآورید، و در هر کمین‌گاهی به کمین آنان بنشینید! چنانچه توبه کردند و نماز را [با شرایط ویژه‌اش] خواندند و زکات پرداختند آزادشان گذارید! زیرا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است‌ (٥) اگر یکی از مشرکان از تو پناه خواست، پناهش بده تا سخن خدا را بشنود! آن‌گاه او را به جایگاه امنش برسان، این [فرمانِ پناه‌دهی] به سبب آن است که مشرکان مردمی جاهل [به حقایق]اند، [باشد که از برکت این پناه‌دهی و شنیدنِ سخن خدا از شرک به توحید بازگردند]‌ (٦)