یقیناً آنانکه گفتند: پروردگارِ ما فقط اللّه است، سپس [در میدان تبلیغ توحید و عمل به خواستههای خداوند] ایستادگی کردند [و هر حادثه و رنجی را در این راه به جان خریدند]، فرشتگان [هنگام مرگشان] بر آنان نازل میشوند [و میگویند] که [از سرنوشت آیندۀ خود] نترسید و اندوهگین نباشید، شما را بشارت باد به بهشتی که همواره به شما وعده میدادند! (٣٠) ما در زندگی دنیا یاران و دوستان شما بودیم، و در آخرت [هم هستیم]، آنچه در بهشت دلخواهتان باشد برایتان [آماده] است، بلکه هرچه را در آنجا درخواست کنید برای شما خواهد بود (٣١) درحالیکه پیشکشی [آماده] از سوی خداوندِ آمرزندۀ مهربان است (٣٢) نکوگفتارتر از کسی که بهسوی خداوند دعوت کند، و کار شایسته انجام دهد، و بگوید من از تسلیمشدگانم کیست؟ (٣٣) نیکی و بدی یکسان نیستند، [بدی را] با بهترین شیوه [که نیکرفتاری است] دفع کن! که ناگاه کسی که بین تو و او دشمنی است چنان شود که گویی دوست صمیمی است (٣٤) این [شیوه] را جز کسانی که [در زمینۀ خودسازی و آراستن خویش به ارزشهای اخلاقی] پایداری کردند دریافت نمیکنند، و جز کسانی که بهرۀ بزرگی [از تقوا و کمالات روحی] دارند نمیپذیرند (٣٥) اگر وسوسهای از سوی شیطان تحریکت کند [که به این شیوه روی نیاوری] به خداوند پناه ببر! مسلّماً او شنوا[ی هر دعا] و دانا[ی به همۀ امور] است (٣٦) از نشانههای [ربوبیت و قدرت] او شب و روز و خورشید و ماه است، نه برای خورشید به سجده افتید، نه برای ماه، بلکه برای خداوندی که آنها را آفریده سجده کنید اگر خواهان پرستش او هستید (٣٧) اگر [از قبول این فرمان] تکبّر کردند [چه باک!] کسانی [از فرشتگانِ بیشماری] که در پیشگاه پروردگارت هستند او را در شبانهروز همواره با تسبیحگفتن، [از هر عیب و نقصی] منزه و پاک میدارند، و [از این عبادتِ ویژه] خسته نمیشوند (٣٨) « 480 »