شایسته هیچ مرد و زن مؤمنی نیست که چون خدا و پیامبرش کاری را فرمان دهند، از پیش خود [ برخلاف فرمان خدا و رسول] کاری دیگر را انتخاب کنند، هرکس از خداوند و پیامبرش نافرمانی کند قطعاً به‌صورتی آشکار گمراه و منحرف شده است (٣٦) [یاد کن] زمانی که به آن شخص [= زید‌بن‌حارثه] که خدا به او نعمت [اسلام] عطا کرده بود، و تو [هم با آزادکردنش از بند بردگی] به او احسان کرده بودی، می‌گفتی: همسرت را برای خود نگه‌دار، و از خداوند پروا کن! و تو در باطن خود چیزی را [چون فرمان خدا به ازدواج با مطلّقۀ او] پنهان می‌داشتی که نهایتاً خدا آشکارکننده آن بود، [تا برای مردم در ازدواج با مطلقه پسرخوانده‌هایشان هیچ مضیقه و فشاری نباشد] و تو از مردم [برای به اجراگذاردن این حکم] می‌ترسیدی درحالی‌که خداوند از این‌که از او بترسی شایسته‌تر بود، [نهایتاً] زمانی که زید نیاز [نکاحش] را نسبت به همسرش به پایان برد [و او را طلاق داد]، وی را به همسری‌ات درآوردیم تا برای مؤمنان دربارۀ ازدواج با همسرانِ پسرخوانده‌هایشان زمانی که نیازشان را از آنان به پایان برده [و آن‌ها را طلاق داده] باشند مشقّتی نباشد، البته فرمان خداوند انجام یافتنی است (٣٧) بر پیامبر در انجام آنچه خداوند بر او مقرر کرده هیچ مضیقه و فشاری نیست، خداوند سنّت [و روش حکیمانه]اش را دربارۀ پیامبران گذشته [نیز] معمول داشته است، همواره فرمان خداوند مناسب و سنجیده است (٣٨) آنان‌که همواره پیام‌های خداوند را [به مردم] می‌رسانند، و از [عظمت] او می‌ترسند و از اَحدی جز او واهمه ندارند، خداوند برای حسابرسی [کارِ با ارزششان] بس است (٣٩) محمّد [صلی الله علیه وآله] پدر هیچ‌یک از مردان شما نیست، بلکه فرستادۀ خداوند و خاتم پیامبران است، و خداوند به هرچیزی داناست (٤٠) ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید، [قلباً مورد توجه قرار دهید] (٤١) و صبح و شام او را با تسبیح گفتن، [از هر عیب و نقصی] پاک و منزّه بدارید (٤٢) اوست که شما را مورد رحمت [ویژۀ] خود قرار می‌دهد و فرشتگانش نیز [به شما درود و صلوات می‌فرستند]، تا شما را از تاریکی‌ها [ی فرهنگ‌های ابلیسی] به‌سوی نورِ [ایمان و اخلاق نیکو و عمل صالح] ببرد، و او همواره به مؤمنان مهربان است (٤٣) « 423 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن