لطفا منتظر باشید
غافر 
سوره فصلت 
الشورى 
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ ۚ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۚ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ٣٩ إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا ۗ أَفَمَنْ يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ٤٠ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ ٤١ لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ ٤٢ مَا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ ٤٣ وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ ۖ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى ۚ أُولَٰئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ٤٤ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ ٤٥ مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ ٤٦
و از نشانه‌های [ربوبیت و قدرت] او این است که زمین را خشک و بی‌گیاه می‌بینی، چون باران بر آن بباریم به جنبش آید و رشد کند، یقیناً کسی که زمین [مرده] را حیات می‌دهد مردگان را نیز زنده می‌کند؛ زیرا او بر هر کاری تواناست‌ (٣٩) بی‌تردید کسانی که در آیات ما وسوسه می‌اندازند، [و به تحریف مفاهیم آن‌ها اقدام می‌کنند تا مردم را از خداوند و قرآنش غافل کنند] بر ما پوشیده نیستند، آیا کسی که [به سبب خیانتش به نشانه‌ها و آیات ما] در آتش [دوزخ] افکنده می‌شود بهتر است، یا کسی که روز قیامت ایمن [از عذاب] می‌آید؟ [شما ای ملحدان و تحریف‌گران!] هرچه می‌خواهید انجام دهید، بدون‌شک او به آنچه انجام می‌دهید بیناست‌ (٤٠) یقیناً کسانی که به این قرآن، وقتی به‌سویشان آمد کافر شدند [دچار عذاب سختی خواهند شد]، قرآن به‌طور یقین کتابی است شکست‌ناپذیر‌ (٤١) که هیچ باطلی از هیچ سو [و به هیچ صورت برای تحریف آیاتش] به‌سویش نخواهد آمد، از سوی [خداوند] حکیمِ ستوده‌خصال نازل شده است، [و تا اَبد در پناه حفظ اوست]‌ (٤٢) به تو جز آنچه [از سخنان ناروا چون ساحر، مجنون و دروغ‌گو] به پیامبران پیش از تو گفته‌اند نمی‌گویند، پروردگارت صاحب آمرزش [برای حق‌گرایان] و دارندۀ عذابی دردناک [برای دشمنان حق] است‌ (٤٣) چنانچه آن را قرآنی غیرعربی قرار می‌دادیم هرآینه [این مشرکانِ لجوجِ عناد‌پیشه] می‌گفتند: چرا آیاتش به روشنی بیان نشده؟ آیا [قرآنی] غیرعربی ولی [مخاطبانش] عرب‌زبان؟! بگو: این [کتاب] برای مؤمنان [به خدا و قیامت سراسر آیاتش] هدایت و درمان‌کننده است، کسانی که [هرگز] ایمان نمی‌آورند در گوششان سنگینی است، و برای آنان [مایه] کوردلی است، [گویی] اینان را از جایی دور ندا می‌کنند [که ندا را نمی‌شنوند، و از یافتن حقیقت محرومند]‌ (٤٤) یقیناً ما به موسی کتاب عطا کردیم، پس دربارۀ [پذیرش و ردّ] آن، [و وحی‌بودنش] اختلاف شد، چنانچه از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت‌یافتنشان] صادر نشده بود بی‌تردید بینشان حکم [به هلاکت] می‌شد، اینان [نیز چون قوم موسی] دربارۀ قرآن [که آیا وحی است یا نه] در تردیدی سخت هستند (٤٥) کسی که کار شایسته انجام دهد به سود خود اوست، و آن که [خود را به هر] کار زشتی [آلوده] کند به زیان خود اوست، پروردگارت به بندگان ستمکار نیست‌ (٤٦)