و چون آن [پدیدة قیامت] را نزدیک ببینند چهرۀ کافران [از شدت ناراحتی] زشت و کریه شود، [به آنان] گویند: این است آنچه همواره [از روی تمسخر] میخواستید
(٢٧)
بگو: به من خبر دهید چنانچه خداوند [به خواست شما] مرا و هرکه را با من است هلاک کند یا [به مشیت خویش] مورد رحمت قرارمان دهد، پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه خواهد داد؟
(٢٨)
بگو: او خدای رحمان است، به او ایمان آوردیم و بر او توکل کردهایم، پس بهزودی خواهید دانست چه کسی در گمراهی آشکار است!
(٢٩)
بگو: به من خبر دهید اگر آبهای [مورد بهرهوری] شما [چون آب چشمهها، رودها، سدها و چاهها] در زمین فرو رود، [بهگونهای که از دسترستان خارج شود] کیست که [بتواند] آب گوارا و روان برایتان بیاورد؟
(٣٠)
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
نون. سوگند به قلم، و آنچه [با آن] مینویسند!
(١)
که تو به سبب نعمت پروردگارت [عقل، نبوت، بصیرت، دانش، ایمان و سلامتِ روح] مجنون نیستی
(٢)
بیتردید برای تو پاداشی بزرگ و همیشگی است
(٣)
بهراستی تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری
(٤)
بنابراین بهزودی میبینی و [دشمنان هم] میبینند
(٥)
که کدامتان دچار جنون است!
(٦)
بیتردید پروردگارت داناتر است که چه کسی از راهش منحرف شده، و نیز به راهیافتگان آگاهتر است
(٧)
بنابراین از منکران [قرآن و نبوت] پیروی نکن!
(٨)
آنان دوست دارند که تو سازش و نرمی نشان دهی تا آنان هم سازش و نرمی کنند
(٩)
از هر سوگندخورندۀ فرومایه و پَست فرمان مبر!
(١٠)
[آن که] بسیار عیبجو، و برای سخنچینی همواره در رفتوآمد است
(١١)
به شدت بازدارنده از [کار] خیر، و متجاوز و گناهپیشه است
(١٢)
علاوه بر اینها درشتخوی و بیاصل و نسب است
(١٣)
این [اوصافِ زشت و یاغیگریاش] محصول [مغروربودن به] داشتن ثروت و فرزندانِ [توانمند] است
(١٤)
چون آیات ما بر او خوانده شود، میگوید: افسانۀ پیشینیان است
(١٥)