و خداوند به دشمنان شما [که خود را خیرخواه نشان میدهند] آگاهتر [از شما] است، خداوند از جهت سرپرستی و ولایت [برای شما] بس است، و از نظر یاوربودن [برای شما] کافی است (٤٥) برخی از یهودیان، حقایق [کتاب آسمانی تورات] را [با تفسیرهای نادرست] از معانی [اصلی]اش تغییر میدهند، و [به پیامبر] میگویند: [دعوتت را] شنیدیم، ولی [در باطن میگویند:] نافرمانی میکنیم. [و خطاب میکنند: سخن ما را] بشنو، که [ایکاش] نشنوی! و [میگویند:] «راعِنا». [یعنی: ما را رعایت کن.] اما با پیچوخم دادنِ زبان [قصد میکنند معنای آن را جهت توهین به پیامبر] و طعنهزدن به دین [تغییر دهند]، اگر اینان [بهجای توهین و تحریف و بازیگری] میگفتند: [دعوتت را به گوشِ قبول] شنیدیم و پایبند به اطاعت شدیم، و [سخنانمان را] بشنو و مهلتمان ده. برای آنان بهتر و [راهی] استوارتر بود، ولی خداوند به سبب کفرشان لعنتشان کرده، و جز عدهای اندک مؤمن نمیشوند (٤٦) ای اهل کتاب! به آنچه [بر پیامبر] نازل کردهایم که گواهیدهنده [حقانیت تورات و انجیلِ] همراه شماست ایمان آورید، پیش از آنکه چهرههایی را [از صورت واقعی انسانی و انسانیت] محو کنیم، و [به کیفر تکبّر در برابر قرآن و پیامبر] به [تاریکی باطن و گمراهی غیر قابل جبران] گذشته آنان بازگردانیم، یا چنانکه اصحاب سَبت [روز شنبه] را لعنت کردیم لعنتشان کنیم؛ فرمان [و خواست] خداوند همواره شدنی است (٤٧) خداوند [معبودگرفتنِ بُتها و طاغوتها که] شرکورزی به او [است] را نمیآمرزد، و غیر آن را برای هرکس که بخواهد میآمرزد؛ هرکس به خداوند شرک ورزد یقیناً گناه بزرگی مرتکب شده است (٤٨) آیا وضع و حال کسانی که خود را [بدوندلیل] میستایند ندانستهای؟ [این خودستایی فاقد ارزش است،] بلکه خداوند است که هرکس را بخواهد [بر اساس ملاکهای تعیین شده در اسلام] میستاید، و [خودستایان و آنانکه خدا ستایششان کرده در کیفر و پاداش] به اندازۀ رشتۀ نازک میان هستۀ خرما مورد ستم قرار نخواهند گرفت (٤٩) بنگر که[در این خودستایی و برتریجویی بر دیگران که آن را امتیازی از سوی خداوند برای خود میدانند] چگونه بر خدا دروغ میبندند، و همین گناهِ آشکار [برای استحقاق عذاب آنان در دنیا و آخرت] کافی است (٥٠) آیا درباره کسانی که بهرهای اندک از [دانش] کتاب [تورات و انجیل] به آنان داده شده تامل و اندیشه نکردی که به هر معبودی غیر از خدا و هر طاغوتی [چون شیطان فریبنده و بت و هر طغیانگری] ایمان میآورند و در مورد کافران میگویند: اینان از کسانی که مؤمن [به قرآن و پیامبر] شدهاند راهیافتهترند؟! (٥١) « 86 »