لطفا منتظر باشید
المائدة 
سوره انعام 
الاعراف 
فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ٤٥ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ ٤٦ قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ ٤٧ وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ٤٨ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ٤٩ قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ ٥٠ وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ٥١ وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ ٥٢
نهایتاً ریشۀ کسانی که [به آیات ما و به مردم] ستم کردند کنده شد. همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوندِ مالک و مربی جهانیان است‌ (٤٥) [به آنان‌که به خیال باطلشان برای خدا شریکانی قرار داده‌اند] بگو: به من خبر دهید اگر خداوند گوش و چشم‌هایتان را بگیرد، و بر دل‌هایتان مُهرِ [عدم فهم حقایق] بزند کدام معبودی جز خداست که آن‌ها را به شما بدهد؟! با دقت بنگر چگونه آیات [خود] را به‌صورت‌های گوناگون [برای هدایت اینان] بیان می‌کنیم، سپس رویگردان می‌شوند! (٤٦) بگو: به من خبر دهید اگر عذاب خداوند غافل‌گیرانه یا آشکارا [به‌صورت تدریجی، مانند بیماری‌های مُهلک] به سراغتان آید، آیا جز ستمکاران هلاک می‌شوند؟ (٤٧) پیامبران را جز مژده‌رسان و هشداردهنده نمی‌فرستیم، پس کسانی که ایمان آورند و [مفاسد خود را] اصلاح کنند نه بیمی بر آنان است، و نه اندوهگین می‌شوند‌ (٤٨) و آنان‌که منکر آیات ما شدند به سبب تبهکاری و فرمان نبردنشان عذاب به آنان می‌رسد‌ (٤٩) بگو: به شما نمی‌گویم که خزانه‌های خداوند نزد من است، و نمی‌گویم که غیب می‌دانم، و نمی‌گویم فرشته‌ام، فقط از آنچه به من وحی شده پیروی می‌کنم، بگو: آیا کوردل و بینا یکسانند؟ چرا اندیشه نمی‌کنید؟ (٥٠) به‌وسیلۀ این [قرآن] کسانی را که از محشورشدن به‌سوی پروردگارشان می‌ترسند هشدار ده! [که در آن روزِ هول‌انگیز، آنان را] در برابر خداوند، سرپرست و شفیعی نخواهد بود؛ [این هشدار] برای این [است] که [از خداوند اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزند‌ (٥١) کسانی را که بامدادان و شامگاهان به پیشگاه پروردگارشان نیایشِ خالصانه دارند درحالی‌که خشنودی او را می‌خواهند از خود دور مکن! از حساب آنان چیزی بر عهدۀ تو نیست، و از حساب تو هم چیزی بر عهدۀ آنان نیست که دورشان کنی و [در نتیجه] از ستمگران شوی (٥٢)