- البقرة - جزء اول - سوره بقره

قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ٣٨ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ٣٩ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ ٤٠ وَآمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ ٤١ وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ٤٢ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ ٤٣ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ٤٤ وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ ٤٥ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ٤٦ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ٤٧ وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ٤٨

گفتیم: همه از آن مقام فرود آیید! چون از سوی من هدایتی کامل برای شما آمد [بدانید] آنان‌که از هدایتم پیروی کنند نه بیمی بر آنان است، و نه اندوهگین شوند‌ (٣٨) آنان‌که منکر حقایق شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل آتشند، و در آن جاودانه‌اند (٣٩) ای بنی‌اسرائیل! نعمت‌هایم را که به شما عطا کردم به خاطر آورده، [قلباً مورد توجه قرار دهید،] و به پیمانم [که سفارش به بندگی و ایمان به همۀ پیامبران به‌ویژه محمّد صلی الله علیه وآله و قرآن است] وفا کنید تا من هم به پیمانِ شما [ که عمل به تورات و امید به پاداش است] وفا کنم، و فقط از من بترسید‌ (٤٠) و به آنچه [بر پیامبر اسلام] نازل کرده‌ام که گواهی‌دهنده [حقانیت توراتی] است که با شماست ایمان واقعی آورید، و نخستین کافر به آن نباشید [که نسل‌های پس از شما به پیروی از شما به آن کافر شوند،] و آیاتم را در تورات [که در برخی از آن‌ها اوصاف محمّد صلی الله علیه وآله و قرآن است با تغییردادنشان] در برابر بهایی اندک نفروشید، و تنها از من پروا کنید‌ (٤١) و حق را با باطل [به‌وسیلۀ زبان‌بازی و حیله‌گری] مخلوط و مبهم نسازید [تا تشخیص آن بر جویندگانِ حق دشوار گردد،] و حق را [که قرآن و پیامبر] است از مردم پنهان نکنید درحالی‌که به آن دانا هستید (٤٢) و نماز را [با شرایط ویژه‌اش] بخوانید، و زکات بپردازید، و همراه رکوع‌کنندگان رکوع کنید؛ [که نمازخواندن با جماعت دارای ارزش بیشتری است]‌ (٤٣) آیا مردم را به نیکی‌کردن فرمان می‌دهید و [وظیفۀ] خود را [در این زمینه] به فراموشی می‌سپارید؟ درحالی‌که تورات را [که به نیکی‌کردن دعوتتان کرده] قرائت می‌کنید، آیا [به سرانجام و فردای خسارت‌بار خود] اندیشه نمی‌کنید‌؟ (٤٤) از روحیۀ شکیبایی [در برابر حوادث]، و از نماز [برای حل مشکلات خود و پاک‌شدن از آلودگی‌ها و رسیدن به رحمت حق] یاری بخواهید، انجام این کار جز بر کسانی که [در برابر حضرت حق] دلی فروتن دارند آسان نیست‌ (٤٥) [دارندگانِ دلِ فروتن] کسانی هستند که یقین دارند ملاقات‌کنندۀ پروردگارشان خواهند بود، و مسلّماً به‌سوی او بازمی‌گردند (٤٦) ای بنی‌اسرائیل! نعمت‌هایم را که به شما عطا کردم به خاطر آورده، [قلباً مورد توجه قرار دهید،] و اینکه شما را بر جهانیانِ [زمان خودتان به سبب معجزاتِ موسی و نزول تورات] برتری دادم [به یاد آرید] (٤٧) و خود را از [خطرها و خسارت‌های] روزی حفظ کنید که نه کسی از کسی عذابی را برطرف می‌کند، و نه از کسی در مورد گنه‌پیشگان شفاعتی می‌پذیرند، و نه از کسی برای بخشیده‌شدنِ گناهانش غرامت و تاوان می‌گیرند، و نه [برای نجات از عذابِ دوزخ] حمایتشان می‌کنند (٤٨)