- آل عمران - جزء سوم - سوره آل عمران

وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ ٤٦ قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ٤٧ وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ٤٨ وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ٤٩ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ ٥٠ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ ٥١ فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ٥٢

و با مردم در گهواره [به‌صورت معجزه‌آسا،] و در میان‌سالی [با زبان وحی] سخن می‌گوید، و از شایستگان است‌ (٤٦) مریم گفت: پروردگارا! چگونه برای من فرزندی خواهد بود درحالی‌که هیچ بشری با من تماس نگرفته!؟ خداوند فرمود: چنین است [که می‌گویی؛ ولی کار خداوند محدود به علل و اسباب طبیعی نیست]، خداوند هرچه را بخواهد [با قدرت و مشیت مطلقۀ خود] می‌آفریند، زمانی که [به وجودآمدنِ] چیزی را اراده کند فقط به آن می‌گوید: باش! پس [بی‌درنگ] موجود می‌شود‌ (٤٧) و به آن [آبرومندِ مقرّب]، کتاب و معارف استوار و سودمند و تورات و انجیل می‌آموزد‌ (٤٨) و [وی را با شأن و مقامِ] پیامبری به‌سوی بنی‌اسرائیل [می‌فرستد که به آنان می‌گوید:] من از سوی پروردگارتان برای شما دلیل و برهانی[ بر صِدق رسالتم] آورده‌ام؛ از گِل برایتان چیزی به شکل پرنده می‌سازم و در آن می‌دمم که به خواست خداوند پرنده‌ای [زنده و قادر به پرواز] می‌شود، و کورِ مادرزاد و مبتلای به جُذام را به مشیت خداوند بهبود می‌بخشم، و مردگان را به دستور خدا زنده می‌کنم، و شما را از آنچه می‌خورید، و آنچه را در خانه‌هایتان ذخیره می‌کنید خبر می‌دهم، مسلّماً اگر مؤمن باشید این معجزات برای شما نشانه‌ای[بر صِدق رسالت من] است‌ (٤٩) و [آمده‌ام تا اِعلام کنم] به حقانیت توراتی که پیش از من بوده گواهی می‌دهم، و [آمده‌ام] تا برخی از چیزهایی که در گذشته [به کیفر گناهانتان] بر شما حرام شده حلال کنم، و از سوی پروردگارتان برای شما دلایلی [بر صِدق ادعایم] آورده‌ام. پس [ای بنی‌اسرائیل!] از خدا [اطاعت کنید، و از محرّماتش] بپرهیزید، و از من فرمان ببرید‌ (٥٠) همانا خداوندِ یکتا پروردگار من و پروردگار شماست، [پس اگر خواهان خیر دنیا و آخرت هستید] او را بپرستید، این است راه مستقیم‌ (٥١) چون عیسی از آنان انکار [رسالتش] را احساس کرد گفت: چه کسانی [برای اقامۀ دین و سلوک در مسیر حق] برای خدا یاران منند؟ حواریون گفتند: ما یاران خداییم، به خدا ایمان آوردیم، و گواه باش که ما [بی‌چون و چرا] تسلیمیم‌ (٥٢)