و با مردم در گهواره [به‌صورت معجزه‌آسا،] و در میان‌سالی [با زبان وحی] سخن می‌گوید، و از شایستگان است (٤٦) مریم گفت: پروردگارا! چگونه برای من فرزندی خواهد بود درحالی‌که هیچ بشری با من تماس نگرفته!؟ خداوند فرمود: چنین است [که می‌گویی؛ ولی کار خداوند محدود به علل و اسباب طبیعی نیست]، خداوند هرچه را بخواهد [با قدرت و مشیت مطلقۀ خود] می‌آفریند، زمانی که [به وجودآمدنِ] چیزی را اراده کند فقط به آن می‌گوید: باش! پس [بی‌درنگ] موجود می‌شود (٤٧) و به آن [آبرومندِ مقرّب]، کتاب و معارف استوار و سودمند و تورات و انجیل می‌آموزد (٤٨) و [وی را با شأن و مقامِ] پیامبری به‌سوی بنی‌اسرائیل [می‌فرستد که به آنان می‌گوید:] من از سوی پروردگارتان برای شما دلیل و برهانی[ بر صِدق رسالتم] آورده‌ام؛ از گِل برایتان چیزی به شکل پرنده می‌سازم و در آن می‌دمم که به خواست خداوند پرنده‌ای [زنده و قادر به پرواز] می‌شود، و کورِ مادرزاد و مبتلای به جُذام را به مشیت خداوند بهبود می‌بخشم، و مردگان را به دستور خدا زنده می‌کنم، و شما را از آنچه می‌خورید، و آنچه را در خانه‌هایتان ذخیره می‌کنید خبر می‌دهم، مسلّماً اگر مؤمن باشید این معجزات برای شما نشانه‌ای[بر صِدق رسالت من] است (٤٩) و [آمده‌ام تا اِعلام کنم] به حقانیت توراتی که پیش از من بوده گواهی می‌دهم، و [آمده‌ام] تا برخی از چیزهایی که در گذشته [به کیفر گناهانتان] بر شما حرام شده حلال کنم، و از سوی پروردگارتان برای شما دلایلی [بر صِدق ادعایم] آورده‌ام. پس [ای بنی‌اسرائیل!] از خدا [اطاعت کنید، و از محرّماتش] بپرهیزید، و از من فرمان ببرید (٥٠) همانا خداوندِ یکتا پروردگار من و پروردگار شماست، [پس اگر خواهان خیر دنیا و آخرت هستید] او را بپرستید، این است راه مستقیم (٥١) چون عیسی از آنان انکار [رسالتش] را احساس کرد گفت: چه کسانی [برای اقامۀ دین و سلوک در مسیر حق] برای خدا یاران منند؟ حواریون گفتند: ما یاران خداییم، به خدا ایمان آوردیم، و گواه باش که ما [بی‌چون و چرا] تسلیمیم (٥٢) « 56 »
فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٥٢﴾ 
صفحه قبلي
ابتداي قرآن