لطفا منتظر باشید
الليل 
سوره ضحي  سوره شرح 
التين 
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ١٥ الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ١٦ وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ١٧ الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ ١٨ وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ ١٩ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ ٢٠ وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ ٢١
بسم‌الله
وَالضُّحَىٰ ١ وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ ٢ مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ ٣ وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ ٤ وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ ٥ أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ ٦ وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ٧ وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ ٨ فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ٩ وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ١٠ وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ١١
بسم‌الله
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ١ وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ٢ الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ٣ وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ٤ فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ٥ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ٦ فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ٧ وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ ٨
که جز بدبخت‌ترین [مردم] در آن نمی‌سوزند (١٥) همان‌که [حقایق را] انکار کرد، و [از آن‌ها] روی برتافت (١٦) یقیناً به‌زودی پرهیزکارترین [مردم] را از آن دور می‌دارند (١٧) آن‌که از ثروتش انفاق می‌کند، و خواهان پاکی [و رشد نفْس] است (١٨) برای هیچ‌کس نزد او هیچ‌گونه نعمتی که مورد پاداش قرار گیرد نیست (١٩) [تقواپیشۀ مخلص] جز برای به‌دست‌آوردنِ خشنودی پروردگارِ بلندمرتبه‌اش [انفاق نمی‌کند] (٢٠) او در آینده [با به‌دست‌آوردنِ رحمت و پاداشِ بی‌نهایتِ خداوند] همواره خشنود خواهد بود‌ (٢١)
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
[ای پیامبر!] سوگند به ابتدای روز! (١) و به شب! آن‌گاه که آرام گیرد (٢) که پروردگارت تو را وانگذاشته، و [بر تو] خشم نگرفته (٣) بی‌تردید آخرت برایت از دنیا بهتر است (٤) به‌زودی پروردگارت [به اندازه‌ای] عطایت می‌کند تا خشنود شوی (٥) آیا یتیمت نیافت، پس [تو را] پناه داد؟ (٦) و تو را گم‌گشته یافت پس [تو را] راهنمایی کرد؟ (٧) و [از مال دنیا] تنگدستت دید، و [تو را] بی‌نیاز کرد؟ (٨) پس بر یتیم سلطه مجوی! [که به حقارت و خواری دچار شود] (٩) و گدای درخواست‌کننده را با خشونت از خود مران! (١٠) و نعمت‌های پروردگارت را [برای خانواده‌ات و مردم] بازگو کن! (١١)
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
[ای پیامبر!] آیا سینه‌ات را [برای تحمّل وحی، و هرگونه حادثه‌ای در برابر ابلاغ آن] گشایش ندادیم؟ (١) و بارِ گرانت را [که در ابتدای رسالتت برعهده‌ات بود] فرو ننهادیم؟ (٢) همان [باری] که [برایت سخت بود و] پشتت را شکست (٣) و آوازه‌ات را بلند نکردیم؟ (٤) پس به‌راستی با هر دشواری آسانی است (٥) آری بی‌شک با هر دشواری آسانی است (٦) هنگامی که [از تکالیف سنگین] فراغت و آسایشی دست داد باز خود را [به تکالیف و مسئولیت ها] وادار‌! (٧) و مشتاقانه به‌سوی پروردگارت توجه کن! (٨)