- المائدة - جزء ششم - سوره مائده

وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ ٤٦ وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ٤٧ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ٤٨ وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ٤٩ أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ٥٠

و به دنبال پیامبرانِ گذشته، عیسی‌بن‌مریم را فرستادیم درحالی‌که گواهی‌دهنده [حقانیت] توراتِ پیش از خود بود، و انجیل را که در آن هدایتگری [به‌سوی احکام] و روشنگری [در مورد مسائل اعتقادی بود] به او عطا کردیم، درحالی‌که به حقانیت توراتِ نازل‌شدۀ پیش از خود گواهی می‌داد، و برای پرهیزگاران هدایت‌کننده و موعظه‌گر بود‌ (٤٦) و باید اهل انجیل بر پایۀ آنچه خداوند در آن نازل کرده داوری کنند! و آنان‌که بر اساس آنچه خدا نازل کرده داوری نکنند مسلّماً منحرف و نافرمانند (٤٧) ما این قرآن را به درستی و راستی به‌سوی تو نازل کردیم درحالی‌که گواهی‌دهنده کتاب‌های نازل‌شدۀ پیش از خود، و گواه صادق بر [حقانیت همۀ] آن‌هاست، پس بین آنان بر اساس آنچه خداوند نازل کرده داوری کن! و با توجه به آنچه که از حق به‌سویت آمده از خواسته‌ها[ی نامشروع] آنان پیروی مکن، برای هریک از شما [ملت‌ها] آیین و راه روشنی قرار دادیم، و اگر خدا می‌خواست همۀ شما را به‌صورت امت واحدی شکل می‌داد، ولی می‌خواهد شما را با آنچه عطایتان کرده بیازماید، پس به‌سوی کارهای نیک بر یکدیگر پیشی گیرید، بازگشت همۀ شما به‌سوی خداوند است، نهایتاً شما را به آنچه همواره در مورد آن اختلاف می‌کردید آگاه می‌کند، [و بر پایۀ اعمالتان پاداش یا کیفر می‌دهد]‌ (٤٨) و بین آنان بر پایۀ آنچه خداوند نازل کرده داوری کن! و از خواسته‌های [نامشروع] آنان پیروی مکن! و از ایشان برحذر باش! مبادا این‌که تو را از بخشی از آنچه خداوند به‌سویت نازل کرده منحرف کنند، پس اگر [از داوری حکیمانه‌ات] رویگردان شدند بدان که خداوند می‌خواهد آنان را به سبب پاره‌ای از گناهانشان مجازات کند، مسلّماً بسیاری از مردم منحرف و نافرمانند‌ (٤٩) آیا [با وجود آیات نورانی قرآن و مشعل نبوت] جویای حکومت و داوری جاهلیت‌اند؟ برای قومی که یقین [به حقایق الهیه] دارند چه کسی از نظر حکومت و داوری بهتر و شایسته‌تر از خداست؟ (٥٠)