و اگر بادی [مسموم و زیانبار] بفرستیم که [در اثر آن] زراعت را زردشده ببینند، هرآینه پس از آن [بهجای جبرانِ گناهان] ناسپاس میشوند (٥١) [کافرانی که کفر همۀ وجودشان را گرفته چون مردگانند،] تو نمیتوانی دعوتت را به مردگان بشنوانی، و نمیتوانی [صدای هدایتبخشت را] به کران وقتی پشتکنان روی برمیگردانند برسانی (٥٢) تو هدایتگرِ کوردلان از گمراهیشان نیستی، فقط به کسانی میتوانی بشنوانی که به آیات ما مؤمن، و تسلیم [حق] هستند (٥٣) خداوند است که شما را از [حالت] ضعف و ناتوانی آفرید، آنگاه بعد از ناتوانی نیرو داد، سپس بعد از نیرومندی، ناتوانی و پیری پدید آورد، هرچه بخواهد میآفریند، او دانا و تواناست (٥٤) روزی که قیامت برپا میشود گنهپیشگان سوگند میخورند که [فاصلۀ برزخ تا قیامت را] جز ساعتی درنگ نکردهاند، اینگونه [که در قیامت دروغ میگویند در دنیا هم دروغ میگفتند، و] همواره [از حق به باطل] برگردانده میشدند (٥٥) کسانی که معرفت و ایمان عطایشان کردهاند [در پاسخ گنهپیشگان] میگویند: بیتردید شما براساس [قضا و قدرِ ثبتشده در] کتاب [تکوین] الهی [از مرگ] تا قیامت درنگ داشتید، و این روز قیامت است ولی شما [به اینکه چنین روزی حق است] معرفت نداشتید (٥٦) پس در آن روز کسانی که [به آیات ما و پیامبران] ستم روا داشتند عذرخواهیشان سودشان ندهد، و نه از آنان میخواهند که [برای جلب رضایت خداوند] عذرخواهی کنند (٥٧) بهراستی در این قرآن برای [هدایت] مردم از هر مَثَلی زدهایم، و اگر برای آنان معجزهای [که درخواست دارند] بیاوری مسلّماً کافران خواهند گفت: شما جز باطلگرا نیستید، [و آوردۀ شما نیز باطل و کاری پوچ است!] (٥٨) خداوند اینگونه بر دلهای کسانی که آلوده به نادانی هستند [و نمیخواهند از دانش بهرهمند گردند، به کیفر لجبازی و عنادشان] مُهر [عدم فهم حقایق] میزند (٥٩) پس [بر یاوهگویی این کوردلان] شکیبا باش که یقیناً وعدۀ خداوند [در مورد یاریکردن و پیروزیات بر کافران] حق است، و مبادا آنانکه یقین [به حقایق] ندارند [با تبلیغات گستردۀ فرهنگِ پوچشان، برای درهمشکستن روحیۀ شکیباییات] تو را به خفّت و خواری کشند (٦٠) « 410 »