زمینِ پاک و پاکیزه است که گیاهِ [پرسود] آن به خواست پروردگارش میروید، و زمینی که ناپاک [و خالی از شرایط کشت] است جز گیاهی اندک و بیخیر [از آن] بیرون نمیآید، اینگونه، آیات خود را برای مردمی که سپاسگزارند بهصورتهای گوناگون توضیح میدهیم (٥٨) همانا نوح را بهسوی قومش فرستادیم، پس [به آنان] گفت: ای قومِ من! خدای یکتا را بپرستید که شما را جز او معبودی نیست، [چنانچه بر پرستش بُتها و معبودهای بیهویت پافشاری کنید] من قطعاً از عذاب روزی بزرگ بر شما میترسم (٥٩) سران [متکبّر] قومش گفتند: مسلّماً ما تو را در گمراهی آشکاری میبینیم (٦٠) گفت: ای قومِ من! هیچگونه گمراهی در من نیست، بلکه من فرستادهای از سوی پروردگار جهانیانم (٦١) پیامهای پروردگارم را [قاطعانه] به شما میرسانم، و خیرخواه شما هستم، و از خداوند حقایقی را میدانم که شما نمیدانید (٦٢) آیا شگفتزدهاید که بر مردی از خودتان حقایقی بیدارکننده از سوی پروردگارتان آمده تا شما را [از عذاب دنیا و آخرت] هشدار دهد، برای اینکه [خدا را از برکت این هشدار اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید، و قطعاً مورد رحمت قرارتان دهد؟ (٦٣) [در عین بیان این مسائل] او را انکار کردند، ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم، و انکارکنندگانِ آیاتمان را غرق کردیم؛ زیرا آنان گروهی کوردل بودند (٦٤) و بهسوی قوم عاد، برادرشان هود را [فرستادیم]، گفت: ای قومِ من! خدای یکتا را بپرستید که شما را جز او معبودی نیست، آیا [از بُتپرستی و فرمانبرداری از طاغوتها] پرهیز نمیکنید؟ (٦٥) سران [متکبّر] قومش گفتند: ما تو را در ابلهی [شدیدی] میبینیم، و از دروغگویان میدانیم، (٦٦) گفت: ای قومِ من! مرا هیچگونه ابلهی نیست، بلکه من فرستادهای از سوی پروردگار جهانیانم (٦٧) « 158 »