و [به یاد آرید] هنگامی که به شما گفتیم: به این شهر [بیتالمقدس] وارد شوید و [از نعمتهایش] از هرجای آن که خواستید بیدغدغه و با آسایش بخورید، و فروتنانه از دروازۀ شهر درآیید و بگویید: [پروردگارا! خواستۀ ما] آمرزش همۀ گناهان و خلافکاریهای ما [است] تا گناهانتان را بیامرزیم، و ما قطعاً بر پاداش نیکوکاران می افزاییم (٥٨) ولی ستمکاران سخنی را که باید به فرمان ما میگفتند [پس از ورود به شهر] به سخنی دیگر [که درخواست امور مادّی و مسائل پَست بود] تغییر دادند، ما هم بر ستمکاران به سبب آنکه همواره نافرمانی میکردند عذابی از آسمان فرود آوردیم (٥٩) و [به یاد آرید] آنگاه که موسی برای قومش درخواست آب کرد، گفتیم: عصایت را بر این سنگ بزن! در نتیجه دوازده چشمه از آن جاری شد که هر تیرهای [از دوازده تیرۀ بنیاسرائیل] چشمۀ مربوط به خود را شناخت، [گفتیم:] از روزی ویژۀ خداوند بخورید و بیاشامید و در زمین فتنه نکنید و به فساد ادامه ندهید [که بسیار زشت و ناپسند است] (٦٠) و [به یاد آرید] زمانی که گفتید: ای موسی! ما هرگز بر یک نوع غذا [که سالهاست خدا در بیابان برای ما میفرستد] شکیبایی نمیکنیم، از پروردگارت درخواست کن تا از آنچه زمین میرویاند از سبزی، خیار، سیر، عدس و پیازش را برای ما آماده کند؟! موسی گفت: آیا شما میخواهید غذای بهتر را به غذای پَستتر تغییر دهید؟ [با این خواستۀ بیجا و رویگردانی از نعمتِ ویژۀ حق] به شهری درآیید که در آن آنچه را خواستید برای شما آماده است. نهایتاً خواری و مسکنتِ فراگیری بر آنان مقرر شد، و به خشم خداوند [که مستحق آن بودند] دچار شدند، این [سه کیفر] برای این بود که آنان همواره منکر آیات خدا میشدند، و ستمکارانه پیامبران را میکشتند، سبب [این همه جنایاتشان] این بود که [از فرمانهای من] سرپیچی داشتند، و پیوسته [از حدود حق] تجاوز میکردند (٦١) « 9 »