- التوبة - جزء دهم - سوره توبه

فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ ٥٥ وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَمَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ ٥٦ لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ ٥٧ وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ ٥٨ وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ ٥٩ إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ٦٠ وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ٦١

اموال و فرزندانشان شگفت‌زده‌ات نکند! خداوند می‌خواهد آنان را در دنیا به سبب [دل‌مشغولی شدیدشان به] اموال و اولاد عذاب کند، و درحالی‌که کافرند جانشان درآید (٥٥) به خداوند سوگند می‌خورند که از شمایند درحالی‌که از شما نیستند، بلکه اینان گروهی [هستند که به علت تهی‌بودنِ درونشان از ایمان،] وحشت‌زده و ترسویند‌ (٥٦) اگر [برای فرار از جنگ و تن‌ندادن به فرمان‌های خدا و پیامبر،] مأمنی یا غارهایی یا پناهگاهی می‌یافتند [چون اسب چموش] شتابان به‌سویش می‌تاختند! (٥٧) برخی از منافقان دربارۀ [تقسیم] انواع زکات بر تو عیب می‌گیرند، اگر از زکاتها به آنان بپردازند خشنود می‌شوند و اگر نپردازند ناگهان به خشم می‌آیند‌ (٥٨) اگر به آنچه خدا و رسولش به آنان عطا کرده‌اند خشنود می‌شدند [برای آنان بهتر بود،] و [به همه] می‌گفتند: خداوند ما را بس است، و [ما یقین داریم که] خدا و پیامبرش به‌زودی از احسان خود به ما می‌بخشند، [و] ما فقط به‌سوی خداوند رغبت داریم (٥٩) زکات اموال فقط به این موارد اختصاص دارد: نیازمندان، بیچارگان، کارگزارانِ آن، کسانی که [با گرفتنش] دل‌هایشان [به اسلام و مسلمانان] الفت می‌پذیرد، [آزادی] بردگان، [پرداخت دیون] بدهکاران، و [انجام هر کار خیری] در راه خدا و در راه‌ماندۀ بی‌زادو‌توشه، [زکات] فریضه‌ای [مهم] از سوی خداست، و خداوند دانا و حکیم است‌ (٦٠) برخی از منافقان همواره پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: او [در برابر همه سراپا] گوش است، [و هر سخنی را باور می‌کند!] بگو: [او] در جهت [مصلحت] شما گوشِ خوبی است، به [کلام] خداوند و مؤمنانِ [واقعی] اعتماد دارد، و برای کسانی از شما که ایمان آورده‌اند رحمت است، و آنان‌که همواره رسول‌خدا را آزار می‌دهند برایشان عذاب دردناکی است‌ (٦١)