بهراستی قیامت که هیچ تردیدی در آن نیست آمدنی است، ولی بیشتر مردم [با وجود دلایل و شواهد استوار] باور ندارند (٥٩) پروردگارتان سفارش کرده که: مرا بخوانید تا [خواستۀ] شما را اجابت کنم، کسانی که از عبادتِ من [که یک بخش آن دعاست] تکبّر کنند بهزودی با خواری و رسوایی وارد دوزخ میشوند (٦٠) خداوند است که شب را به سود شما پدید آورد تا در آن بیارامید، و روز را روشنیبخش قرار داد [تا در آن به تلاش و کار بپردازید،] یقیناً خداوند به مردم احسان دارد، ولی بیشتر مردم شکر [نعمتهای او را] بهجا نمیآورند (٦١) این است خداوند، پروردگار شما که آفرینندۀ هرچیزی است، هیچ معبودی جز او نیست، پس چگونه [از پرستش او که کارگزار همۀ هستی و شماست] منحرفتان میکنند؟ (٦٢) نظیر اینان، به انحراف کشیدهشدنِ کسانی [از امتهای گذشته] است که [بر اثر کبر و لجاجت] همواره آیات خدا را [در عین وضوح و روشنی] انکار میکردند (٦٣) خداوند است که زمین را برای شما جایگاهی امن و قابل سکونت آفرید، و آسمان را [چون قُبّهای] برافراشته [بالای سرتان قرار داد]، و شما را صورتگری کرد و صورتهایتان را نیکو ساخت، و شما را از نعمتهای پاک و دلپذیر روزی داد، این است خداوند پروردگار شما، خجسته و پُرخیر است خداوند که پروردگار جهانیان است (٦٤) زندۀ [بیزوال] اوست، هیچ معبودی جز او نیست، پس او را درحالیکه ایمان به او را [از شرک] خالص کردهاید بپرستید، همۀ ستایشها ویژۀ خداوند پروردگار جهانیان است (٦٥) بگو: با وجود دلایل روشنی که [بر حقانیت توحید] از سوی پروردگارم به من رسیده از پرستش معبودانی که شما بهجای خدا میپرستید [مؤکداً] نهی شدهام، من مأمورم که [فقط] تسلیم پروردگار جهانیان باشم (٦٦) « 474 »