ای اهل کتاب! درحالیکه دانای به حق هستید چرا حق را با باطل آمیخته میکنید [تا حق برای مردم مبهم و نامعلوم شود]، و حق را پنهان میدارید [تا پیروانتان در گمراهی بمانند؟!] (٧١) گروهی از اهل کتاب [به پیروان خود] گفتند: ابتدای روز به آنچه [از آیات قرآن] بر مؤمنان نازل شده [به ظاهر] ایمان آورید و در پایانِ روز، منکر [آیات] شوید، شاید مؤمنان [با این کارِتان، به آیات خدا دچار تردید و تزلزل در عقیده گشته، از دینشان] بازگردند (٧٢) [و نیز گفتند: در بیان مسائل و اَسرار، و آنچه درونگروهی است] جز به کسی که از دینتان [یهودیت] پیروی میکند اطمینان نکنید. بگو: مسلّماً هدایت فقط هدایت خداست. [سپس به قوم خود گفتند: باور نکنید] آنچه به شما [اهل کتاب از نبوت، معجزه، قبلۀ مستقل و کتاب آسمانی] داده شده به کسی [غیر از یهود] داده شود، یا [گمان نکنید مؤمنان میتوانند در قیامت] نزد پروردگارتان با شما احتجاجِ منطقی [کرده، حقانیت خود را ثابت] کنند. [ای پیامبر! در پاسخ سخنان بیهودۀ آنان] بگو: فضل [و احسان که از جلوههایش نبوت، کتاب، معجزه و حکمت است] فقط به دست خداست، به هرکس بخواهد عطا میکند، [چون امری انحصاری نیست،] و خداوند بسیار عطاکننده و داناست (٧٣) هرکه را بخواهد به رحمتش اختصاص میدهد، و خداوند دارای فزونبخشی و احسانِ بزرگ است (٧٤) از اهل کتاب کسی است که اگر او را بر مال فراوانی که نزد او میگذاری امین بشماری همۀ آن را به تو باز میگرداند، و از آنان کسی است که اگر او را به دیناری که به او سپردهای امین بدانی آن را به تو برنمیگرداند، مگر آنکه پیوسته در کنارش بایستی و [با قدرت از او بستانی]، این [بازنگرداندن] به علت این است که آنان بر این عقیدهاند که رعایتکردنِ حقوق غیر اهل کتاب [بنا بر احکام دینمان] بر ما لازم نیست [و زیانی به ما نمیزند]، درحالیکه [باطلبودن گفتار خود را] میدانند بر خدا دروغ میبندند (٧٥) آری! هرکس به پیمان خداوند [که وحی و نبوت و به عهدهگرفتنِ اجرای احکام خداوند است] وفا کرد، و [در همۀ شئون زندگی از خداوند اطاعت داشت، و از محرّماتش] پرهیز کرد بداند که بیتردید خداوند مطیعانِ پرهیزگار را دوست دارد (٧٦) مسلّماً کسانی که پیمان خداوند و سوگندهایشان را [برای مقاصد مادّی] به بهایی اندک میفروشند، برای آنان در آخرت هیچ نصیبی نیست، و خداوند با آنان سخن نمیگوید، و در قیامت بهسوی آنان نظر [لطف و رحمت] نمیاندازد، و [از گناه و آلودگی] پاکشان نمیسازد، و برای آنان عذاب دردناکی است (٧٧) « 59 »