لطفا منتظر باشید
مريم 
سوره طه 
الانبياء 
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ ٦٥ قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ ٦٦ فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُوسَىٰ ٦٧ قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلَىٰ ٦٨ وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ ٦٩ فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَىٰ ٧٠ قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَىٰ ٧١ قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا ۖ فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ ۖ إِنَّمَا تَقْضِي هَٰذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ٧٢ إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ ۗ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ٧٣ إِنَّهُ مَنْ يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ٧٤ وَمَنْ يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَٰئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَىٰ ٧٥ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ مَنْ تَزَكَّىٰ ٧٦
[ساحران] گفتند: ای موسی! تو [عصایت را] می‌افکنی، یا ما نخستین کسی باشیم که [ابزار و وسایلش را] می‌افکند؟ (٦٥) گفت: بلکه شما بیفکنید. [چون افکندند] ناگهان [بر اثر جادویشان] ریسمان‌ها و چوب‌دستی‌هایشان در خیال او چنان وانمود شد که با شتاب به حرکت افتاده‌اند‌ (٦٦) موسی در دلش [از فریفته‌شدنِ مردم در برابر سِحر ساحران] ترسی احساس کرد‌ (٦٧) گفتیم: نترس که بی‌تردید [بر پایۀ وعده‌های تخلّف‌ناپذیرِ ما] تو برتری‌ (٦٨) آنچه را در دستِ راست داری بیفکن تا همۀ ساخته‌هایشان را ببلعد، اینان آنچه را ساخته‌اند [حقیقت ندارد،] فقط نیرنگِ جادوگری است، و جادوگر هرجا درآید پیروز نمی‌شود‌ (٦٩) [چون عصا همۀ ساخته‌های جادوگران را بلعید،] جادوگران [با دریافت این حقیقت که این کار جز معجزه نیست،] سجده‌کنان به رو درافتادند [و] گفتند: ما به پروردگارِ هارون و موسی ایمان آوردیم‌ (٧٠) [فرعون] گفت: آیا پیش از آن‌که به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید؟ مسلّماً او بزرگ [و استاد] شماست که به شما جادوگری آموخته، یقیناً دست و پای شما را برعکس [یکدیگر] قطع می‌کنم، و بر شاخه‌های درخت خرما دارتان می‌زنم تا کاملاً بدانید عذابِ کدامیک از ما سخت‌تر و پایدارتر است‌، [عذاب من یا عذابی که موسی وعده داده] (٧١) گفتند: ما هرگز تو را بر دلایل روشنی که به‌سوی ما آمده، و بر کسی که ما را پدید آورده ترجیح نمی‌دهیم، هر کاری می‌خواهی [بر ضد ما] انجام ده، تو فقط می‌توانی در مورد زندگی این دنیا تصمیم بگیری (٧٢) ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا گناهانمان و جادویی که ما را به آن وادار کردی بر ما ببخشد، خداوند بهتر و پایدارتر است‌ (٧٣) مسلّماً کسی که گناهکار به پیشگاه پروردگارش درآید، دوزخ برای اوست که در آن نه می‌میرد، و نه زندگی [مناسب و قابل قبولی] دارد (٧٤) و کسانی که مؤمن به محضرش آیند درحالی‌که کارهای شایسته انجام داده‌اند، برترین درجات ویژۀ آنان است‌ (٧٥) [و آن] بهشت‌های پایداری [است] که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است، درحالی‌که در آن جاودانه‌اند، این است پاداش کسانی که [از برکت ایمان و عملِ صالح از شرک و کفر] پاک شوند (٧٦)